%0 Journal Article %T بررسی نقوش گلیم سفره کردی شمال خراسان %J نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی %I دانشگاه تهران دانشکدگان هنرهای زیبا %Z 2228-6039 %A صفی پور, اعظم %A فهیمی فر, اصغر %D 2020 %\ 11/21/2020 %V 25 %N 3 %P 111-124 %! بررسی نقوش گلیم سفره کردی شمال خراسان %K شمال خراسان %K کرمانج %K نقوش حیوانی %K سفره کردی %R 10.22059/jfava.2021.244299.665783 %X دست‌بافته‌های کردهای شمال خراسان ازجمله هنرهای بومی این منطقه است که از گذشته‌های دور استفاده میشد. سفره‌های کردی یکی از انواع دست‌بافته‌هاست و کاربرد اولیه آن محل قرار دادن نان بوده که توسط زنان کوچ‌نشنین کرد بافته می‌شده؛ اما امروزه کاربرد اصلی خود را از دست داده و بیشتر به عنوان کفپوش یا جنبه تزیینی استفاده می‌شود. نقوش سفره‌های کردی اهمیت و تنوع خاصی دارد، از جهت معناشناسی برگرفته از باورهای گذشتگان و بیانگر مفاهیم فرهنگی جامعه عشایری است همچنین از نظر بصری ساختاری منسجم دارد. این نقوش شامل چهار گروه هندسی، گیاهی، حیوانی و انسانی است که نقوش حیوانی بیشتر به کار رفته است؛ چرا که متأثر از زندگی کوچ‌نشینی می‌باشد و در میان نقوش انسانی نیز نقش‌مایه دختر بیشتر دیده می‌شود؛ زیرا زنان و دختران بافندگان اصلی سفره‌هایند. همچنین نقشمایه‌ها فرم‌های انتزاعی و طبیعت‌گرایانه دارند. گرچه امروزه با تغییر در سبک زندگی مردم مناطق شمال خراسان طرح‌ها و نقوش قدیمی در حال تغییرند، عمده نقشمایه‌ها برگرفته از نقوش پیشین است. هدف این نوشته معرفی نقشمایه‌های گلیم سفره کردی و تبیین علل پدید آمدن آنهاست. اطلاعات به روش میدانی (مصاحبه و مشاهده) گردآوری ‌شده و انواع نقوش با رویکرد توصیفی-‌تحلیلی طبقه‌بندی و بررسی شده است. %U https://jfava.ut.ac.ir/article_79512_15fd710259aa3c596d230c2bda5c2358.pdf