An investigation on the role of camera and photo on iranian modernity between the White and the Islamic revolutions

Document Type : Research Paper

Authors

1 college of fine arts, tehran university, tehran, iran

2 college of fine art, faculty, tehran university, tehran, iran

Abstract

As photography was invented in the 1830s at the same time with formation of a new style of life in western countries called the modernity , the close relevance between these two is inevitable. In fact, photography as a means of expression is considered as one of the main conveyors of the western modernist culture. On the other hand, one can perceive a delicate relevance between western and eastern modernity. In fact, the formation of the latter was based upon the first. Moreover, with the increasing role of “ material “ as the essence of the universe, the new role of “ human ” as a mortal existence, and the replacement of “ Intuitionism “ with “ Rationalism “ and “ Eschatology “ with “ historiology “ a new worldview for the westerners was created and it subsequently had deep effects on the way through which eastern new societies followed them. As a result, the inherent paradoxes between the old and established tenets of eastern societies and the newly imported western beliefs caused a new discourse in the second Pahlavi regime called the “ Coming Back To Tenet “. Therefore, considering the bilateral connection between western and eastern modernity, to study the procedure of eastern modernity from the perspective of photography seems to be of paramount importance. In Iran, photography had an important effect on the “ Persian Constitutional Revolution “ and after that, during the first and second Pahlavi regimes, it was used for different purposes, specifically in the press and studios. But as one of the main pillars of each modern society is its “ middle class “, and since its formation in Iran took place in the second half of the second Pahlavi regime at the same time with the entry of photography equipment from the west to Iran, and taking into account the fact that the main producers of photos in its both key genres of the time, namely family and artistic photography were the middle class, the role of this tool in Iranian modernity in a period that modernization was injected into its society’s structure at a rapid pace should be placed under scrutiny. Therefore, according to derivation of western modernity from their four diversions of traditional thought, or what we call the nihilism, and paying attention to the five well-known properties of photography that John Szarkowski pinpointed and named as “ The thing itself “, “ details “, “ frame “, “ Time “ and “ Vantage point “ ,the ontological relevance between camera and these diversions as the four exterminator forces of pre-modern theological system is proved, and in this regard, the role of camera in Iranian modernity in the 40s and 50s have been investigated and efforts have been made to take a quick look at the intersection of the four principles mentioned above and the dominant discourse of the time, “ Coming Back To Tenet “, all with help of family and artistic photography genres.

Keywords


آبراهامیان، یرواند (1394)، تاریخ ایران مدرن، ترجمه­ی محمد ابراهیم فتّاحی، چاپ دوازدهم، نشر نی، تهران.
احمدی، بابک (1395)، هوای تازه: فضای روشنفکری دهه ی 1340، در جستجوی زمان نو، چاپ اوّل، انتشارات حرفه هنرمند، تهران.
اسماعیل زاده، خیزران (1395)، سقّاخانه در تصویر تاریخ، در جستجوی زمان نو، چاپ اوّل، انتشارات حرفه هنرمند، تهران.
برمن، مارشال (1379)، تجربه­ی مدرنیته، ترجمه­ی مراد فرهادپور، چاپ اول، انتشارات طرح نو، تهران.
برجر، جان (1393)، درک عکس، ترجمه­ی کریم متقی، چاپ اوّل، انتشارات زبان تصویر، تهران.
بوردیو، پیر (1387 )، عکاسی هنر میان مانه، ترجمه­ی کیهان ولی نژاد، نشر دیگر، تهران.
بهرام آبادیان، شیرین (1391)، بررسی روایت های زندگی از طریق آلبوم های عکس خانوادگی، پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد عکّاسی، دانشگاه هنر تهران.
پاکباز، روئین (1393)، نقّاشی ایران از دیرباز تا امروز، چاپ دوازدهم، انتشارات زرین و سیمین، تهران.
حاجی محمّد، سیامک (1391)، بررسی نقش اجتماعی عکاسی و تأثیرات آن در تکوین نظم مدرن، پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد عکّاسی، دانشگاه هنر تهران.
دادبه، آریاسپ (1395)، روح زمان و روح هنر قاجار، در جستجوی زمان نو، چاپ اوّل، انتشارات حرفه هنرمند، تهران.
زین الصّالحین، حسن (1392)، تحلیل انتقادی گفتمان های تاریخ عکاسی ایران، پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد عکّاسی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
سونتاگ، سوزان (1393 )، درباره­ی عکّاسی، ترجمه­ی نگین شیدوش، چاپ چهارم، نشر حرفه نویسنده، تهران.
شایگان، داریوش (1391)، آسیا در برابر غرب، چاپ دهم، انتشارات امیرکبیر، تهران.
شیخ، رضا (1384)، ظهور شهروند شاهوار، ترجمه ی فرهاد صادقی. فصلنامه­ی عکس نامه، سال پنجم، شماره 19، صص 27ـ4.
عالی، احمد ( 1389)، احمد عالی، چاپ اوّل، نشر نظر، تهران.
فرهادپور، مراد (1395)، دیالکتیکِ معکوسِ مدرنیسم در ایران، در جستجوی زمان نو، چاپ اوّل، انتشارات حرفه هنرمند، تهران.
لنگفورد، مایکل جان (1386 )، داستان عکاسی، ترجمه ی رضا نبوی، چاپ اوّل، نشر افکار، تهران.
مترجم زاده، محمّد (1393)، کارکردهای فرهنگی ـ هنری عکاسی در ایران، چاپ اوّل، انتشارات مرکب سفید، تهران.
میرسپاسی، علی ( 1393)، تأملی در مدرنیته­ی ایرانی، ترجمه­ی جلال توکّلیان، چاپ اوّل، نشر ثالث، تهران.
میلانی، عبّاس (1387)، تجدّد و تجدّد ستیزی، چاپ هفتم، انتشارات اختران، تهران.
ولز، لیز (1393)، نظریه عکاسی، ترجمه­ی مجید اخگر، چاپ اوّل، انتشارات سمت، تهران.
ولز، لیز (1392)، عکاسی: درآمدی انتقادی، ترجمه­ی مهران مهاجر و دیگران، چاپ دوم، انتشارات مینوی خرد، تهران.