Explaining the Social status of the Safavid artists based on Arnold Hauser's Opinion

Document Type : Research Paper

Authors

1 art research,art faculty,alzahra university,tehran,iran

2 Art Dept.- Alzahra University Vanak-Tehran

Abstract

Writing art history based on the introduction of artists in the Safavid era, also the attention to the artist's individuality and his reverence in the books of general history points to the fact that the position of artists of the book designing in particular of painters has changed in comparison with the previous Safavid era. Arnold Hauser of art sociologists believes that the social excellence of the artist occurs when the artist is aware of his intrinsic talent and moves on from a skilled worker who has always tried to imitate his master. He states that artists with social security and economic stability can experience a relatively long-term social status. It seems that painters have always been featured as skilled craftsmen during the history of Islamic art, but according to the history of written art in the Safavid era, it appears that this community as an artist in Golestan Honar and General History Books shown. Based on the written sources of this period, and based on the views of Arnold Hauser, this paper seeks to extract the components that influence the position of painter artists on the basis of which the components prove that: Is the Safavid painters from a person as a skilled craftsman Has he achieved the status of an artist?
This article aims to provide a clear and vivid picture of the status of artists( Artists mentioned in their written sources of the history of Safavid art as artists of the book designing) in the Safavid era society.
In this regard, the status of the artists in the course is based on Arnold Hauser's sociologist's opinion. This research is based on a historical analytical method of development research and, based on historical sources and library method, concluded that: things that Hauser considers effective in the formation and transformation of an artist is generally not in Details can be adapted to the Safavid community. According to Hauser's indices and their correspondence with the components that Safavid historians have been referring to artists, it can be inferred that both the artists of the book of the Safavid periodicals and the historians were aware that the artist was due to talent And the intrinsic genius that made him distinct, created artwork. It made self-awareness, heresy and freedom of action in the art, and then brought it credibility, respect, fame and wealth to the artist. It can be inferred that the artists of the book of the Safavid period came from the skilled worker to the status of the artist. The history of the Safavid era has always been researched from the perspective of the content and structure of the researchers, but less than this angle.
Study of the indicators that affect the social conditions of the artists will lead to a better understanding of the Safavid art and will clarify the dark angles of Iranian art history in relation to artists for future researchers. Additional supplementary information added from this article also adds to the research already done

Keywords

References

  1. آژند، یعقوب(ɑ1384)، سیمای سلطان محمد نقاش، فرهنگستان هنر، تهران.
  2. آژند، یعقوب (b1384)، رضا، آقارضا، رضا عباسی سه اسم و رقم در قالب یک قلم، نشریه هنرهای زیبا، شماره 21، 77-86.
  3. اسپنانی، غلامرضا (1393)، بررسی تأثیرات عوامل اجتماعی دوران صفوی بر آثار نقاشی سیاوش بیک گرجی از نظر رویکردآرنولد هاوزر، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده هنرهای تجسمی و کاربردی.
  4. اسکاچپول، تدا(1388)، بینش و روش در جامعه شناسی تاریخی، مترجم سید هاشم آقاجری، انتشارات نگاه،تهران.
  5. ترکمان، اسکندر بیگ(1390)، تاریخ عالم آرای عباسی، به کوشش فرید مرادی، جلداول، انتشارات نگاه، تهران.
    1. دانش‌پژوه، محمدتقی(1349)، قانون الصور، نشریه هنرو مردم، شماره90، 11-20.
    2. رامین، علی(1392)، نظریه های فلسفی و جامعه شناختی در هنر، نشرنی،تهران.
  6. سمائی دستجردی، معصومه( ɑ 1395)، تبیین موقعیت ناهمگون هنرمندان و صنعتگران در جامعه عصر تیموریان، مجله پژوهش های تاریخی ایران و اسلام، شماره18،111- 134.
  7. سمائی دستجردی، معصومه (b 1395)، بررسی جایگاه اجتماعی هنرمندان و صنعتگران در دوره تیموریان، فصلنامه تاریخ ایران و اسلام، شماره29، 81 - 106.

10. شاردن، ژان (1336)، سیاحت نامه، مترجم محمد عباسی، جلد چهارم، امیرکبیر، تهران.

  1. عالی افندی، مصطفی(1369)، مناقب هنروران، مترجم توفیق سبحانی، سروش، تهران.
  2. فرخ‌فر، فرزانه(1390)، جایگاه هنرمندان کتاب آرای ایرانی در کارگاه های هنر توپقاپی سرای با استناد به دفاتر اهل حرف عثمانی سده دهم، دوفصلنامه هنراسلامی، شماره15، 35- 52.
  3. فکری سلجوقی هروی(1349)، ذکر برخی از خوشنویسان و هنرمندان تعلیقاتی بر دیباچه دوست محمد هروی، انجمن تاریخ و ادب - افغانستان آکادیمی، کابل.
  4. قصه خوان یزدی، قطب الدین محمد (1394)، دیباچه قطب الدین محمد قصه خوان بر مرقع شاه طهماسب، آستان قدس، مشهد.
  5. قمی، قاضی احمد(1384)، گلستان هنر، مصحح احمد سهیلی خوانساری، منوچهری، تهران.
  6. کوشا، کفایت(1388)، بخش احوال نقاشان و خطاطان از کتاب جواهر الاخبار، نامه بهارستان، دفتر15، 107- 120.
  7. میرفندرسکی،ابوالقاسم(1385)، رساله صناعیه، فتح الله مجتبائی، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه، تهران.
  8. واله اصفهانی، محمدیوسف،(1390)، خلدبرین، به کوشش میرهاشم محدث، انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ، تهران.
  9. هاوزر، آرنولد(1377)،تاریخ اجتماعی هنر،جلد دوم، مترجم ابراهیم یونسی،خوارزمی، تهران.

20. Harrington, Austin (2004). Art and social theory: sociological arguments in aesthetics, Polity,Molden.

 

Journal of Fine Arts: Visual Arts
Volume 25, Issue 2
December 2020
Pages 43-52

Files

Share

How to cite

Statistics