“The allegorical mythology of Chehel-Sotoun Palace’s ornaments in Isfahan”

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD of Architecture, Department of Architecture, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Department of Architecture, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.

3 Associate Professor, Department of French and Latin Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

4    Associate Professor, Department of Urban Landscape, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

In the past centuries, when Westerners became more familiar with Iranian-Islamic art, they attempted to understand its essence based on the principles and foundations of their own art which is based on formalism, and thus called it decorative art. This means Iranian-Islamic art has additional elements that is separated from the original work. But it is noteworthy that contrary to the opinion of Westerners, in Iranian-Islamic art ornaments are not only a means of completing an artwork but as a way of forming and creating it, because in Iranian-Islamic art, beauty is associated with creation. The word “honar” Indeed is “ho n are” which means creating beauty. It should be noted that most of the researches done in the field of Iranian-Islamic art’s ornaments only describe different techniques of Iranian-Islamic art or different types of motifs in it, and finally, by producing descriptive propositions, can not help in understanding the themes of these ornaments. Consequently, the role of these ornaments in creating an artwork is ignored.
Thus, the main purpose of this article was to explain the basics of Iranian-Islamic art’s ornaments in order to understand the role of these ornaments in the formation of Iranian-Islamic art, and Chehel- Sotoun Palace in Isfahan is chosen for case study. This palace was built in one of the golden eras of Iranian-Islamic art and has various forms of ornaments. Since the ornaments of the Safavid period have often mythical and narrative themes, the chosen research method is a sort of mythological critique. Among the various methods of mythological critique, the Cruiser allegorical mythology method is the method of this paper because these ornaments are often symbolic and allegorical, and the allegorical mythology method is a suitable method for analyzing allegorical works. Cruiser argues that in an allegorical work the relation between form and meaning is based on allegory, and in this way the form of the work either becomes a symbol of meaning or refers to meaning through a mythical narrative. Based on this, it can be said that in this article, the main goal is to explain the meaning hidden in the allegorical ornaments of Chehel-Sotoun Palace through the method of allegorical mythology.
Thus, this article by using the allegorical mythology of the Chehel-Sotoun Palace’s ornaments concludes that the idea behind this Palace’s ornaments - stony lions, Anahita, chalipa, swastika, shamse, rotated shamse, Shah Abbasi flower, Niloufar, extensive mirror geometric designs and decoration, water reflections in pools and Middle Hall paintings - are signifying both dignity and illumination, or more precisely, the dignity required by monarchy, or the so-called “Kiani dignity”. Such a palace is built only by such a king and nothing else, and on the other hand the idea behind its pillar columns comes from Mitra's Palace, as the god of light and heat of the sun or in other words the brightest character in Iranian myths, which is an example of all the ideal cities of Iranian culture.

Keywords

Main Subjects

References

قرآن کریم.
ابراهیمی گنجه، یاور، طاهری شهرآئینی، مسعود و خاقانی، سعید. 1396. ساختارشناسی الگوهای فضایی کاخ‌های دوره صفویه با رویکردی ساختارگرایانه. کنفرانس بین‌المللی عمران، معماری و شهرسازی ایران معاصر. ایران-تهران. مردادماه.
اتینگهاوزن، ریچارد. 2537. قالیچه‌های شیری فارس. پرویز تناولی و سیروس پرهام. تهران: سازمان جشن هنر.
بلخاری، حسن. 1388-الف. اسرار مکنون یک گل (تاملی در مبانی حکمی نیلوفر مقدس در آیین و هنر شرق). تهران: فرهنگستان هنر. بلخاری، حسن. 1388-ب. آشنایی با فلسفه هنر. تهران : سوره مهر.
پاکباز، روئین. 1378. دایره‌المعارف هنر : نقاشی، پیکره‌سازی و هنر گرافیک. تهران : فرهنگ معاصر.
پوپ، آرتور و اکرمن، فیلیس. 1387. سیری در هنر ایران.جلد 6. تاریخچه هنر فرشبافی. ترجمه مصطفی ذاکری. تهران: علمی و فرهنگی. پورداوود، ابراهیم. 1307-جلد 1 و 2. یشت‌ها. انجمن زرتشتیان ایرانی بمبئی.
پورداوود، ابراهیم. 1386. فرهنگ ایران باستان. تهران : اساطیر. فصل مهرابه (پرستشگاه دین مهر).
پیرنیا، محمدکریم. 1383. سبک شناسی معماری ایرانی. تهران : سروش دانش.
جابری‌انصاری، میرزا حسن خان. 1378. تاریخ اصفهان. تصحیح و تعلیق جمشید مظاهری. اصفهان : مشعل. خلیلی، مصطفی. 1384. حقیقت محمدیه در حکمت متعالیه. فصلنامه‌ی پژوهشی اندیشه نوین دینی 1 (2) : 147-161.
دوستخواه، جلیل. 1396. اوستا. 2 جلد. تهران: مروارید.
دهخدا، علامه. 1377. لغت‌نامه دهخدا. تهران : دانشگاه تهران
رضی، هاشم. 1371. آیین مهر. تهران : انتشارات بهجت.
رفیعی مهرآبادی، ابوالقاسم. 1352. آثار ملی اصفهان. تهران : انجمن آثار ملی.
روایت پهلوی. 1367. ترجمه‌ی مهشید میرفخرایی. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ریچاردز، فرد 1343. سفرنامه فرد ریچارد. ترجمه مهین دخت صبا. تهران : بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
سیفی، رویا و رحیمی، بهمن. 1392. بررسی تطبیقی اسطوره‌ی میترا در اوستا و وداها. مجله‌ی مطالعات ایرانی12 (24):175-194. شبستری، شیخ محمود. 1353. رساله‌ی کنز‌الحقایق. تهران : مطبعه علمی.
سهروردی، شهاب الدین یحیی. 1348. مجموعه مصنفات شیخ اشراق. به تصحیح و تحشیه و مقدمه سید حسین نصر. انتشارات انستیتو ایران و فرانسه.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. 1389. تفسیر آیه نور یا بیان مراتب آفرینش. ترجمه و تصحیح محمد خواجوی. تهران : مولی. عوض‌پور، بهروز، محمدی خبازان، ساینا و محمدی خبازان، سهند. 1397. روان-اسطوره‌شناسی؛ فرهنگ روان‌رنجوری‌های اسطوره‌ای. تهران : سخن.
فردوسی. 1394. شاهنامه فردوسی. تهران : هرمس.
کریستن‌سن، آرتور امانوئل. 1393. نمونه های نخستین انسان و نخستین شهریار. ترجمه‌ی ژاله آموزگار و احمد تفضلی. تهران : چشمه. مختاریان، بهار. 1392. درآمدی بر ساختار اسطوره‌ای شاهنامه. تهران: آگه
معین، محمد. 1328. جام جهان‌نما. دانش. سال اول، شماره‌ی 6، شهریور ماه. صص 300-307.
مقدم، محمد. 1380. جستار درباره‌ی مهر و ناهید. تهران : هیرمند.
مقدم، محمد .1343. مهرابه یا پرستشگاه دین مهر. نشریه انجمن فرهنگ ایران باستان. دوره‌ی اول، مهرماه، شماره 3.
نامورمطلق، بهمن و عوض‌پور، بهروز. 1395. و اکنون ما در راهیم. تهران : انتشارات کتاب‌آرایی ایرانی.
نامورمطلق، بهمن. 1392. درآمدی بر اسطوره‌شناسی. تهران : سخن.
نیکزاد حسینی، کریم 1335. فهرست تاریخچه مصور ابنیه تاریخی اصفهان. بی‌نا.
هنرفر، لطف‌الله. 1351. کاخ چهلستون. مجله هنر و مردم. تیرماه. شماره 121.
Bartholomae, Christian. 1961. Altiranisches wörterbuch. Berlin: K. J. Trübner.
Creuzer, G. Friedrich .1810. Symbolik und Mythologie der alten Völker, 1 Bd. Leipzig Darmstadt.
Creuzer, G. Friedrich .1836. Symbolik und Mythologie der alten Völker -Vol 1- 4. Leipzig Darmstadt, C.W. Leske.
Feldman B. 1972. The rise of modern mythology, 1680-1860. Richardson R.D. Indiana University Press.
Gray, Louis Herbert. 1929. The Foundations of the Iranian Religions. Mumbai: Bombay.
MacKenzie, D. N .1971. A concise Pahlavi dictionary. London: Oxford University Press. Nourai, ali .2011. An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo-European Languages. Nobel Press.
Renard, M. 1953. Aspects anciens de Janus et de Junon in Revue belge de philologie et d'histoire 31.1.
Roman, Luke and Roman, Monica. 2010. Encyclopedia of Greek and Roman Mythology. Infobase Publishing.
Skeat, Walter. 1901. Notes on English etymology; chiefly reprinted from the Transactions of the Philological society. Oxford: The Clarendon press.
Texir, Charles Felix Marie. 1842. Description de I’Armenie, vol 2. Paris: Mespota press.
URL 1; https://www.flickr.com/photos/youngrobv/905050412/ (access date: 2021/05/02)
URL 2; http://ghiasabadi.com/niasar0.html (access date: 2021/06/12)
URL 3; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Chehel_Sotoun_Inside,_Isfahan.jpg (access date: 2021/06/12)
Journal of Fine Arts: Visual Arts
Volume 28, Issue 1
April 2023
Pages 93-104

Files

Share

How to cite

Statistics