The Appearance of the Horizon Line in Persian Painting Based on the Illustrations on both Ceramics and manuscripts from Seljuk to Ilkhanid Period

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Department of Painting, Faculty of Art, Alzahra University, Tehran, Iran

Abstract

The horizon line is the most important element in landscape paintings and demarcates the sky and the ground. The horizon line organizes all the visual items in, both the sky and the ground sections in the picture, logically. Although drawing the horizon line is a common method in painting nowadays, analyzing pre-Timurid illustrated Persian or Arabic manuscripts revels that the artists did not know about the efficiency of the line at the beginning in 11th century. Therefore, in these paintings, both on the ceramics and in the Persian or Arabic illustrated manuscripts, the visual elements are observed suspended and weightless. Up until late 14th century when Ilkhanid School emerged in Tabriz, Persian painters used to test various drawing styles to find and regulate a specific method that enabled them to arrange the visual elements in the areas of sky and ground and eliminate the suspension and weightlessness in the space of their paintings. They invented several methods that particularly have survived in the illustrated Arabic and Persian manuscripts. These illustrated manuscripts enable us to discuss the innovative methods of Persian painters. Including the sky line, the basin level, the frame-level and the ground line are the most frequent methods used in these manuscripts. Finally, in the 14th-century-Tabrizid manuscripts, the horizon line appeared. Achieving this appearance, the Persian picture space both in the ground and sky expanded logically; as a result, the visual elements in these spaces started to seem more grounded and as if possessing weight; diverse visual levels were arranged on the ground and the vertical perspective emerged.
 This article focuses on the details of those primitive methods mentioned above, which led to the appearance of the horizon line and the results of this. The article analyzes more than 30 illustrated ceramics and 300 paintings in 40 remarkable manuscripts from the 11th to the 14th centuries and concludes that: In the sky-line method, a blue curved part was used in the highest section of the painting as the sky. In some paintings, a line near the picture frame in the lowest section of the painting made the second part represent the ground. Between two parts, the largest segment of the painting used to get located where in all the visual elements look undecided and pending. In the basin-level method, the most important part of the painting is a basin that is represented by a blue surface decorated by plants and rubbles. Other visual elements are arranged around the basin. In the frame-level method, the lowest part of the frame picture, as the ground level, carries the visual elements. In this method, the biggest part of the painting forms an unaffected background. Because of this background, the represented space does not have any perspective. The ground-line is the most practical method. In this, the narrow surface, almost colored dark green, a little above the bottom line of the frame picture plays the role of the ground and caries all the visual elements.

Keywords

Main Subjects


آژند، یعقوب(1384)، «منظره‎پردازی در نگارگری ایران»، خیال‎شرقی(2)، 25ـ14.
آژند، یعقوب(1387)، مکتب نگارگری شیراز، تهران: فرهنگستان هنر. آقائی، عبدالله و پیراوی ‎ونک، مرضیه(1393)، «متافیزیک مواجهه فضا در تماس نگارگری با نقاشی رنسانس»، متافیزیک، 6(18)، 48ـ33.
بویس، مری(1377)، چکیدۀ تاریخ کیش زرتشت، برگردان همایون صنعتی ‎زاده، تهران: صفی‎علیشاه. بیرونی‎ خوارزمی، ابوریحان محمدبن احمد(1352)، التفهیم لأوائل صناعه التنجیم، با تعلیقات جلال‎ الدین همایی، تهران: انجمن آثار ملی.
بی ‎نام(1381)، کتاب سوم دین‎کرد، بخش نخست، ویراستۀ فریدون فضیلت، تهران: انتشارات فرهنگ دهخدا.
بی‎نام(1384)، کتاب سوم دین‎کرد، بخش دوم، ویراستۀ فریدون فضیلت، تهران: مهرآیین.
بی‎نام(1385)، اوستا، دورۀ دوجلدی، پژوهش جلیل دوستخواه، تهران: مروارید.
بینیون، لورنس و همکاران(1396)، تاریخ تحلیلی هنر نگارگری ایرانی، برگردان محمد ایران‎منش، تهران: امیرکبیر.
تجویدی، اکبر(1382)، «نقاشی ایرانی از کهن‎ترین زمان تا دوره صفویه»، هنر(57)، 65ـ54.
تجویدی، اکبر(1386)، نگاهی به هنر نقاشی ایران از آغاز تا سدۀ دهم هجری، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
خواجه منجم وابکنوی، شمس‎الدین محمد (848ق)، زیج محقق سلطانی علی اصول الرصد ایلخانی، نسخۀ خطی، دسترسی به تاریخ 20 آذر 1401 به آدرسِ: https://noorlib.ir/book/view/35552?viewType=pdf.
دهخدا، علی ‎اکبر(1377)، لغت‎نامۀ دهخدا، مجموعۀ 15جلدی، زیرنظر محمد معین و سیدجعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران.
عکاشه، ثروت(1390)، نگارگری اسلامی، برگردان غلامرضا تهامی، تهران: حوزه هنری.
فرنبغ دادگی(1380)، بندهشن، گزارنده: مهرداد بهار، تهران: توس.
کاتب خوارزمی، محمدبن احمد(1347)، مفاتیح‎العلوم، ترجمۀ حسین خدیوجم، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
کشمیری، مریم و رهبرنیا، زهرا(1398)، «نگرشی بر ژرفانمایی (پرسپکتیو) در نگارگری ایرانی برپایۀ آرای ابن‎ هیثم در المناظر»، هنرهای زیبا‎ـهنرهای تجسمی، 24(4)، 90ـ77.
کشمیری، مریم(1402الف)، «بازسازی ویژگی‎های نقاشی پیشاسلجوقی برپایۀ سفالینه ‎های گلاب ه‎ای نیشابور (سفال سامانی)»، پژوهشنامۀ خراسان بزرگ، 13(50).
کشمیری، مریم(1402ب)، «بازنمایی ساختمان در نقاشی ایرانی و نقش آن در گستردگی فضای تصویر و ژرفانمایی»، مبانی نظری هنرهای تجسمی، 8(2)، پیاپی16.
کنبای، شیلا(1382)، نقاشی ایرانی، برگردان مهدی حسینی، تهران: دانشگاه هنر.
کونل، ارنست(1387)، «تاریخچۀ نقاشی مینیاتور و طراحی»، برگردان پرویز مرزبان، در: سیری در هنر ایران، ج.5، آرتور پوپ و فیلیس اکرمن، ویراستۀ سیروس پرهام، تهران: علمی و فرهنگی.
گری، بازیل(1392)، نقاشی ایرانی، برگردان عربعلی شروه، تهران: دنیای نو.
مصفا، ابوالفضل(1357)، فرهنگ اصطلاحات نجومی همراه با واژه‎ های کیهانی در شعر فارسی، تبریز: مؤسسۀ تاریخ و فرهنگ ایران.  ابن ‎الهیثم، علی‎بن حسن(1983)، کتاب المناظر، المقالات 1ـ2ـ3، حققها و راجعها علی الترجمه اللاتینیه: عبدالحمید صبره، کویت: المجلس الوطنی للثقافه و الفنون و الآداب.
کاتب خوارزمی، محمدبن احمد(2008)، مفاتیح العلوم، عبدالأمیر اعسم، بیروت: دارالمناهل.
Arnold, Thomas Walker(1924), Survivals of Sasanian and Manichaean Art in Persian Painting, Oxford University Press. Blair, Sheila S.(2008), "A Brief Biography of Abu Zayd", Muqarnas, Vol.25, 155-176
Damisch, Hubert(1994), The Origine of Perspective, translated by: John Goodman, London: The MIT Press.
Raynaud, Dominique(2014), Optics and the Rise of Perspective, The Bardwell Press, London.  URL1:https://shahnameh.fitzmuseum.cam.ac.uk/explore/objects/no-16-bowl-showing-bahram-gur-hunting-with-azadeh[2022/10/1]
URL2: https://id.smb.museum/object/1849702/fragment-schale[2022/10/1] URL3:https://www.davidmus.dk/en/collections/islamic/dynasties/seljuks/art/1-1966[2022/10/1] URL4:https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc31686q[2022/10/1] URL5:https://mkeshmiri.blogsky.com/1397/07/23/post-64/[2022/10/1] URL6: https://www.britishmuseum.org/collection/object/W_1945-1017-261[2022/10/1] URL7:https://collections.mfa.org/objects/22195/bowl-with-figural-decoration?ctx=10304b43-e742-4f08-9c4b-befe3b591409&idx=0[2022/10/2] URL8:https://www.davidmus.dk/en/collections/islamic/dynasties/seljuks/art/isl-64[2022/10/2] URL9:https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc33119d[2022/10/2] URL10:http://warfare.6te.net/Turk/Kitab_al-Diryaq-13C-2-large-uncropped.htm[2022/10/2] URL11:https://digital.bodleian.ox.ac.uk/objects/1104b92d-4424-477d-b8f3-1899a08573df/surfaces/c171daf5-f471-4551-9917-8db75f9b6ec2/[2022/10/15] URL12:https://www.metmuseum.org/art/collection/search/451389[2022/10/15] URL13: https://www.metmuseum.org/art/collection/search/642363[2022/10/22] URL14:https://images.is.ed.ac.uk/luna/servlet/view/search/what/Or.Ms.20?q=Jami%27+al-[2022/10/29] URL15:https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc328777[2022/11/5] URL16:https://www.davidmus.dk/en/collections/islamic/materials/miniatures/art/5-1997[2022/11/5] URL17:https://digital.bodleian.ox.ac.uk/objects/5c9da286-6a02-406c-b990-0896b8ddbbb0/surfaces/2604c5d1-cab4-4818-8333-a0089be4087a/[2022/11/5] URL18: https://libraryblogs.is.ed.ac.uk/diu/2016/05/12/al-biruni-live-on-luna/[2022/11/12] URL19:http://ica.themorgan.org/manuscript/thumbs/77363[2022/11/12]