Explaining the Motif in the Etched Tonokeh of Knockers in Yazd City

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Candidate of Art Research, Department of Art, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan Branch (Khourasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Art, Faculty of Art and Architecture, University of Science and Culture, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor, Department of Art, Faculty of Architecture and Urban Planning, Isfahan Branch (Khourasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.

Abstract

A knocker is a metal tool that is installed on the door of the house and by knocking it, the people of the house are informed of the presence of a person or people. Tonokeh in the local language is called the bottom tray of knocker which other parts of knocker such as shaft, anvil and rings are installed on that. The expensive Tonokeh of Yazd city has sometimes been accompanied by decorations such as meshwork and Etching, which Etching has been more popular than the other type. The method of Etching on Yazd Tonokehs is known as Qalamgiri. In this method, lines and motifs are carved shallowly on the surface of the metal, so that no trace of the pattern remains on the back of the metal. In this research, the authors tried to answer the questions in the field of layout, diversity, foundations, and concepts of the motifs, relying on 18 Tonokehs belonging to the late Qajar period, in a descriptive-analytical way, and with field and library methods.The result of this research showed that the diversity of patterns in Tonokehs follow four geometrical patterns, Arabesque, Khatai,Rose-and-Nightingale(Gol-o-Morgh)and Bota. By stating the point the return of the craftsman to painting Rose-and-Nightingale in the examples in question, often takes place in the desire to show perspective in the same Khatai motifs rather than complete loyalty to the style of painting Rose-and-Nightingale.The general form and arrangement of the motifs in the Tonokehs, especially in the central frame, have continuity with other handicraft motifs in Iran. If we can consider the form of the central frame of Tonokehs with book arrangement, as a source of inspiration for other Iranian-Islamic industries, and its internal motifs, appropriate to the stand of execution, with motifs of textiles and architectural arrays of Iran. The structure of Tonokehs motifs is divided into two parts, the marginal strips of the Tonokeh edge, and the central frame. The order and method of arrangement of motif elements in these two parts, including Merlons in marginal strips. Arabesque, Khatai, Rose-and-Nightingale, animal motifs, sometimes in the form of Vaq motifs in the central frame, reminiscent of elements originating from the concept of garden or paradise, In the thought of Iranian man. It is close to the concepts hidden in Iranian carpets and architecture. The presence of historical concepts such as mashya and mashyana and the tree of life in the representation of two cypress and pomegranate trees, instead of the moon and the sun, shows the historical connection of the motifs of Tonokehs with the traditions and myths emerging from the early rituals of ancient Iran. The creator Tonokehs believes in the belief of immortality, fertility, beauty, and usefulness. Therefore the selection of the desired motifs, along with the dragon motif, can be seen as the survival and continuity of the ancient tradition left over from examples such as Lorestan votive pins or Achaemenid Rhytons. That has turned the Tonokeh into a glamor for talisman and wish after their practical features.

Keywords

Main Subjects


  • آژند، یعقوب (1393)، هفت اصل تزئینی هنر ایران، پیکره، تهران. - آلن، جیمز (1381)، هنر فولادسازی در ایران، ترجمة پرویز تناولی، یساولی، تهران.
  • - احتشامی هونه گانی، خسرو (1389)، مجری معانی؛ تعریف‌نگاری واژه‌های هنری و صناعتی در متون عصر صفوی، سوره مهر، تهران.
  • - اسکندرپور خرمی، پرویز (1400)، طوبای گل و مرغ، شرکت چاپ و انتشارات سازمان اوقاف و امور خیریه، تهران.
  • - اسکندرپور خرمی، پرویز (1399)، گل‌های ختایی، شرکت چاپ و انتشارات سازمان اوقاف و امور خیریه، تهران.
  • - اسکندرپور خرمی، پرویز (1397)، اسلیمی و نشان، شرکت چاپ و انتشارات سازمان اوقاف و امور خیریه، تهران.
  • - افشار، ایرج (1348)،« نقش‌هایی از یزد». هنر و مردم. دورة جدید، (شمارة 82)،صص 15-17.
  • - افشار، ایرج (1374)، یادگارهای یزد، انجمن آثار ملی، تهران.
  • - بهار، مهرداد ( 1386)، از اسطوره تا تاریخ. گردآورنده و ویراستار ابوالقاسم اسماعیل پور، چشمه، تهران.
  • - بهداد، حمید؛ مجابی، کل علی(1400)،« تنوع طرح و نقش در کوبه‌های ابنیة تاریخی بافت سنتی شهریزد». هنرهای زیبا- هنرهای تجسمی، دورة 26، شمارة 3، صص 51، 63 .
  • - پاکباز، روئین (1381)، دایره المعارف هنر، فرهنگ معاصر، تهران.
  • - پرهام، سیروس؛آزادی، سیاوش(1370)، دستبافت های عشایری و روستایی فارس،امیرکبیر، تهران.
  • - پوپ، آرتور؛ اکرمن، فیلیس (1394)، سیری در هنر ایران. ترجمه و ویرایش سیروس پرهام، علمی و فرهنگی، تهران.
  • - پوپ،آرتور اپهام(1378)، سیر و صور نقاشی ایران. ترجمة یعقوب آژند، مولی، تهران.
  • -تفضلی، احمد (1398)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، سخن، تهران.
  • - توحیدی، فائق (1390)، مبانی هنرهای فلزکاری، نگارگری، سفالگری، بافته‌ها و منسوجات، معماری، خط و کتابت، سمیرا، تهران.
  • - حسن، زکی محمد (1320)، صنایع ایران؛ بعد از اسلام. ترجمة محمدعلی خلیلی، کتاب‌فروشی و چاپخانة اقبال، تهران.
  • - حجتی، سمیه (1392)، قلم‌زنی؛ هنری ماندگار، میردشتی، تهران.
  • - حمزه لو، منوچهر ( 1383)، هنر قلم‌زنی در ایران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، تهران.
  • - دادگی، فرنبغ(1380). بندهش، گزارنده مهرداد بهار،توس، تهران.
  • - دو بوکور، مونیک (1376)، رمزهای زنده جان. ترجمة جلال ستاری، مرکز، تهران.
  • - زمانی، عباس (1352)،« طرح ارابسک و اسلیمی در آثار تاریخی اسلامی ایران». هنر و مردم، (شمارة 126)، 35-17.
  • - زمرشیدی، حسین (1387)، طاق و قوس در معماری ایران، شرکت عمران و بهسازی شهری ایران، تهران.
  • - سید صدر، سید ابوالقاسم (1388)، دایره المعارف هنرهای صنایع‌دستی و حرف مربوط به آن، سیمای دانش، تهران.
  • - شیرین بخش، زهره (1394)، اصطلاح نامة صنایع‌دستی و هنرهای سنتی ؛ فلزکاری، بنیاد ایران‌شناسی، تهران.
  • - فتوح نژاد، رضا (1396)، قلم‌زنی و شناخت ابزار، دانشگاه شیراز، تهران.
  • - فریه، ر. دبلیو (1374)، هنرهای ایران. ترجمة پرویز مرزبان، پژوهش فرزان روز، تهران.
  • - کیان، مریم (1381 )،« چلنگری در هنرهای سنتی». ماهنامه کتاب ماه هنر. سال پنجم، ( شمارة 45/46)، صص62 -66 .
  • - گلاک، جی؛ گلاک، سومی هیراموتو (1355)، سیری در صنایع‌دستی ایران. ترجمة یحیی ذکاء و رضا علوی، بانک ملی، تهران.
  • - مجیدزاده، یوسف (1388)، تاریخ و تمدن بین‌النهرین: هنر و معماری، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
  • - مصطفوی گرجی، سیده طاهره؛ زارعی، شیدسا (1393)، « بررسی کوبه‌های درهای شهمیرزاد از قاجاریه تا امروز»، مجموعه مقالات دومین همایش ملی هنر تبرستان- معماری بومی. بابلسر، دانشگاه مازندران،صص213- 221.
  • - ملکرادة بیانی، ملکه (1363)، تاریخ مهر در ایران، یزدان، تهران.
  • - مهرنگار، منصور (1390 )،« بررسی جلوه‌های نمادین نوشتار و نقش بر پهنة درهای خانه‌های سنتی یزد». ماهنامه کتاب ماه هنر، (شمارة 159)،صص 8- 64.
  • - وولف، هانس (1384)، صنایع‌دستی کهن ایران. ترجمة سیروس ابراهیم‌زاده، علمی فرهنگی، تهران.
  • - هال، جیمز (1380)، فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب. ترجمة رقیه بهزادی، فرهنگ معاصر، تهران.
  • - یاحقی، محمدجعفر (1398)، فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی، فرهنگ معاصر، تهران.