Iranian painting impact on the formation of Hamzanama with an emphasis on School of Tabriz

Document Type : Research Paper

Authors

1 MA in Art Research, the Nonprofit Kamalolmolk Noshahr, Noshahr, Iran

2 PhD in Art Research, Faculty Member of the Islamic Azad University Ghaemshahr, Ghaemshahr, Iran

Abstract

Among different people and races which were in contact with India and were affected by it in their lives and culture, the oldest and most lasting of them are Iranians. The turning point of massive entry of Iranian culture elements to India was by enthronement of Babur's son Humayun's and subsequently his refuge at the court of Shah Tahmasp. The presence of Homayoun Shah in Iran  in court of Shah Tahmasp coincides with one of the golden periods of art and culture of Iran in the early Safavid period in Tabriz. When Shah Tahmasp turned away from art and its support, some of the artists were invited by king Humayun of Gurkani dynasty to go to India and found the core of the school of miniature in that country and that is how the most important result of this school (Hamzanama) under the extreme influence of Iranian miniature and artists was created. Indian earliest works in this field are generally drawn from the works of Iranian Safavid era. One reason for the above mentioned advantage and influence of Iranian miniature art on Indian art was related to Indian Emperor’s trip (Humayun) to Iran. During his visit to Iran, he was more   attracted by Iranian miniature art than Persian painting.   Mural painting and miniatures that reached perfection in the Safavid era in Iran by disciples of Kamal-ud-Din Behzad were gained in the land of India. The presence of these artists in workshops and in book illustration of Mughal Empire caused the transfer and expansion of a large number of Tabriz miniatures. It also resulted in the aesthetic achievement of the fledgling school of Gorkany miniature and also the achievement of the images of great book named Hamzanama. Hamzanama is regarded as the first collective workings of the art workshop, Akbar Shah. Hamzanama was completed during about 15 years. Backgrounds of this collection attracted people’s attention. Its preparation can be traced to the palace murals, the Mongols, in the cable. Accordingly, the purpose of the present study was to categorize some of these elements emphasizing the old connection between these two lands. The study simultaneously attempted to answer the following questions stating that which elements of Tabriz School 2 had a direct influence on Hamzenama and that what influences of the other Iranian negargary schools can be seen on Hamzenama. This research has a historical purpose. Descriptive analysis and comparative analysis were used and the data was collected in libraries. The findings of this study demonstrated that visual elements of Hamzanama image have many similarities with the paintings of Tabriz School 2.  Most of Herbal combined animals and celestial elements of Hamzanama with the elements existed in the painting school of Tabriz 2. They had many similarities with each other. Furthermore, the other effects of painting schools of Iran, especially in Herat Painting School, on Hamzanama paintings include the School of Shiraz during the Injuids and Tabriz school in the late eighth century. 



 

Keywords

References

 
استرانگ،سوزان (1388)، «گل در هنر مغول»، ترجمۀ پروین مقدم، مجموعه مقالات همایش طبیعت در هنر شرق، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
اسکارچیا، جیان روبرتو (1390)، تاریخ هنر ایران 10؛ هنر صفوی، زند، قاجار، ترجمۀ یعقوب آژند، تهران: مولی.
اشرفی، م.م. (1384)، سیرتحول نقاشی ایرانی سدۀ 16 میلادی، ترجمۀ زهره فیضی، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
افضل طوسی، عفت السادات (1393)، طبیعت در هنر باستان، تهران: دانشگاه الزهرا.
اکبری، تیمور و کاشانی، پوریا (1388)، تاریخ نقاشی و مینیاتور در ایران، تهران: سبحان نور.
بروس میت فورد، میراندا (1388)، فرهنگ مصور نمادها و نشانه‌ها در جهان، ترجمۀ ابوالقاسم دادور و زهرا تاران، تهران: دانشگاه الزهرا.
پاشازانوس، محرمعلی وفدوی، محمد (1387)، «تأثیر متقابل تصویرسازی ایران و هند در عصر صفویه»، نشریۀ ماه هنر، شمارۀ 126، 46-52.
پاکباز، رویین (1383)، نقاشی ایران از دیرباز تا امروز، تهران: زرین و سیمین.
پوپ، آرتور ابهام (1384)، سیر و صور نقاشی ایران، ترجمۀ یعقوب آژند، تهران: مولی.
تاراچند (1374)، تأثیر اسلام در فرهنگ هند، ترجمۀ علی پیرنیا و عزالدین عثمانی، تهران: پاژنگ.
تسلیمی، نصرالله (1390)، سیر هنر در تاریخ 1دورۀ پیش‌دانشگاهی، تهران: نشر کتاب‌های درسی ایران.
حسینی، عباس (1393)، «نقش هنرمندان مکتب صفوی در شکل‌گیری مکتب نگارگری گورکانی هند» (بررسی موردی یک نمونه از آثار مکتب گورکانی: حمزه‌نامه)»، مجموعه مقالات همایش بین‌المللی میراث مشترک ایران و هند، جلد 5، قم: مجمع ذخایر اسلامی.
حسینی، مهدی (1384)، «حمزه‌نامه»، نشریۀ خیال شرقی، کتاب اول، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
دادور، ابوالقاسم و منصوری، الهام (1390)، درآمدی بر اسطوره‌ها و نمادهای ایران و هند در عهد باستان، تهران: دانشگاه الزهرا.
دبیلو، فریه. ر (1374)، هنرهای ایران، ترجمۀ پرویز مرزبان، تهران: فرزان روز.
ذکرگو، امیرحسین (1372)، «ردپای هنر ایران در فرهنگ هند»، مجلۀ نامۀ فرهنگ، شمارۀ 10 و 11، 130-137.
ذکرگو، امیرحسین (1393)، پرنده‌های اساطیری در هنرهای بودایی و هندویی، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
راجرز، ام. جی (1382)، عصر نگارگری سبک مغول هند، ترجمۀ جمیله هاشم‌زاده، تهران: دولتمند.
رهنمون، پوپک و اسلامی، مونا (1387)، «حمزه‌نامه؛ عظیم‌ترین مجموعۀ مصور گورکانی»، نشریۀ نامۀ هنرهای تجسمی و کاربردی، دورۀ جدید، شمارۀ 1، 65-76.
عفیفی، رحیم (1383)، اساطیر و فرهنگ ایران، تهران: توس.
غروی، مهدی (1348)، «حمزه‌نامه؛ بزرگ‌ترین کتاب مصور فارسی»، نشریۀ هنر و مردم، دورۀ 8، شمارۀ 34، 31-85.
غروی، مهدی (1376)، «حمزه‌نامه نهاد آغازین در روابط هنری ایران و شبه‌قاره»، نشریۀ کتابداری، شمارۀ 26، 95-112.
غلامحسین‌زاده، غلامحسین؛ ذوالفقاری، حسن و فرخی، فاطمه (1389)، «ساختارشناسی بن‌مایه‌های حمزه‌نامه»، نشریۀ نقد ادبی، شمارۀ 11و 12، پاییز و زمستان، 205-232.
کریون، روی سی (1388)، تاریخ مختصر هنر هند، ترجمۀ فرزان سجودی و کاوه سجودی، تهران: فرهنگستان هنر.
کفشچیان مقدم، اصغر و یاحقی، مریم (1390)، «بررسی عناصر نمادین در نگارگری ایرانی»، نشریۀ باغ نظر، سال هشتم، شمارۀ نوزدهم، 65-76.
کن بای، شیلا (1391)، نقاشی ایرانی، ترجمۀ مهدی حسینی، تهران: دانشگاه هنر.
کنگرایی، منیژه (1388)، مجموعه مقالات همایش طبیعت در هنر شرق، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
کوپر، جی .سی (1392)، فرهنگ نمادهای آیینی، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: انتشارات علمی.
کوماراسوآمی، آناندا (1382)، مقدمه‌ای بر هنر هند، ترجمۀ امیرحسین ذکرگو، تهران: روزنه.
گری، بازل (1385)، نقاشی ایرانی، ترجمۀ عربعلی شروه، تهران: دنیای نو.
ولش، کری استوارت و ذکاء، یحیی (1373)، مینیاتورهای مکتب ایران و هند، احوال و آثار محمد زمان، ترجمۀ زهرا احمد و دیگران، تهران: فرهنگسرا (یساولی).
هال، جیمز (1390)، فرهنگ نگاره‌ای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمۀ رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
 
Akhavan, Zahra. F (1989), the problems of the mughul manuscript: A Reconstruction, Harvard University.
Canby, Shila R (2011), The Shahnama of Shah Tahmasp, The Metropolitan Museam of art, New York.
Dr. Daljeet and Prof. P.C. Jain, (2006), Indian Miniature painting, Published Brij Basi Art press LTD, New Delhi.
Seyller, John (2002), the Adventures of Hamza, Freer Gallery of Art and Arthur M.sackler Gallery of Art, Washington.
Smith, Vincent Arthur (2010), Art of India, Park stone press international, New York.
Titley, N (1983), Persian Miniature Painting, London.
Welch, S.C (1963), The Art of Mughul India, H.N. Abrams, New York.
www.metmuseum.org
Journal of Fine Arts: Visual Arts
Volume 22, Issue 2
June 2017
Pages 31-44

Files

Share

How to cite

Statistics