Explanation and Comparison of Disinterestedness Aspects in Aesthetic Experience in the View of Kant, Schopenhauer and Nietzsche

Document Type : Research Paper

Authors

1 univ

2 University

Abstract

Disinterestedness is one of the main concepts in the aesthetics of the eighteenth century in Britain and Germany. In this research, the whatness of necessary and sufficient conditions for different aspects of this concept in its German branch is investigated. The purpose of recognizing different aspects of the concept of Disinterestedness is to make a distinction between the aesthetic experience of others like empiric, epistemic, moral, and physical ones. The aesthetic experience seems to be different from the cognitive one, Such an idea is supported by Kant's view. Can it (autonomous aesthetic experience) be a continuous view in the thinking of Schopenhauer and Nietzsche? This study, with the comparative-analytic method, concludes that disinterestedness can be divided into theoretical, practical, and sensational divisions, and Kant, in the three divisions, provided the fundamental context for others. Theoretical disinterestedness in Kant is related to the concept of understanding, the cause and effect relation in the world and its teleological mechanism, the purposiveness of the form of the object. in the practical part, towards the teleological practice, in rapport to the morality and the good, in sensational part the personal intentions desires, purposes & interests toward objective determination lead to various aspects of Disinterestedness. Schopenhauer took on the concept of disinterestedness from Kant and describes its aspects in his philosophical system, in a recent way different from Kant. The aesthetics of Schopenhauer lies in the heart of his metaphysics. He believed that the “will” is the origin of the universe underlying ground of the world as representation. Schopenhauer took a delicate distance from Kant by emphasizing on subject of cognition with suspended Will, and also on the body. He distances from Kant by these accentuation. On the other hand, Schopenhauer's “will” is similar to the Kant's “thing- in -itself, but it is perceptible through Ideas which are mediation between the will and the tangible world.  In order to understand ideas through ordinary objects, It should become a disinterested observer and ignore the individuality and personal will. it should be independent of any forms of space, time and causality through the suppression of the individual will. That means through the asceticism & aesthetic contemplation. Nietzsche challenged Kant's tenacious approach in the Birth of Tragedy with ignorance of objectivity and subjectivity. He relied on the two fundamental forces of nature, namely the Apollonian and the Dionysian which are active in art. With an accentuation on dionysian forces which is irreducible to two forces, Nietzsche believed that both qualities of two forces, in addition to disinterestedness and desires will drive art. Nietzsche` s concentration On the Genealogy of Morality is on physiology & physiology of art that required, some concepts like bodily states, sensuality and sexuality in order to enhance the life. So, art is an affirmation and apprehension of life with an emphasis on aesthetic experience. As a result, it seemed that Kant's approach in the definition of disinterestedness is stronge and radical. Schopenhauer's view is flexible and two-sided, and Nietzsche's approach especially in On the Genealogy of Morality is evaluated different or weak in comparison to Kant.

Keywords

References

   تایشمن، جنی، وایت، گراهام (1386)، فلسفه‌ی اروپایی در عصر نو، مترجم: محمدسعید حنایی کاشانی، مرکز، تهران.
   سوانه، پیر (۱۳۹۳)، مبانی زیبایی‌شناسی، مترجم: محمدرضا ابوالقاسمی، ماهی، تهران.
   شلی، جیمز (1395)، مفهوم امر زیباشناختی، مترجم: محمدرضا ابوالقاسمی، ققنوس، تهران.
   شوپنهاور، آرتور (1375)، هنر و زیباشناسی، مترجم: فواد روحانی، زریاب، تهران.
   شوپنهاور، آرتور (1388)، جهان همچون اراده و تصور، مترجم: رضا ولی‌یاری، مرکز، تهران.
   کالینسون، دایانه (1385)، تجربه‌ی زیباشناختی، مترجم: فریده فرنودفر، فرهنگستان هنر، تهران.
   کانت، ایمانوئل ( ۱۳۸۸)، نقد قوه‌ی حکم، مترجم: عبدالکریم رشیدیان، نشر نی، تهران.
   کورنر، اشتفان (۱۳۸۰)، فلسفه کانت، مترجم: عزت الله فولادوند، خوارزمی، تهران.
   کوکلمانس، یوزف.ی (1388)، هیدگر و هنر، مترجم: محمدجواد صافیان، پرسش، تهران.
   لاکست، ژان (۱۳۹۰)، فلسفه هنر، مترجم: محمدرضا ابوالقاسمی، نشر ماهی، تهران.
   لانگنس، بئاتریس (1390)، خط مشی محوری کانت در تحلیل امر زیبا، مترجم: عبدالله امینی، کتاب ماه هنر،   شماره 157، صص 133-120.
 
   نیچه، فردریش (۱۳۵۲)، دجال، مترجم: عبدالعلی دستغیب، تهران، آگاه.
   نیچه، فردریش (۱۳۷۷)،زایش تراژدی، مترجم: رویا منجم، تهران، پرسش.
   نیچه، فردریش (۱۳۸۱)، انسان مصلوب (آنک انسان)، مترجم: رویا منجم، نشر مس، تهران.
   نیچه، فردریش (۱۳۸۴)، انسانی زیاده انسانی، مترجم: ابوتراب سهراب، محمد محقق نیشابوری، مرکز، تهران.
   نیچه، فردریش (۱۳۸۷)، اراده‌ی معطوف به قدرت، مترجم: محمد باقر هوشیار ، فرزان، تهران.
   نیچه، فردریش (1393)، فلسفه در عصر تراژیک یونانیان، مترجم: مجید شریف، جامی، تهران.
   نیچه فردریش (۱۳۹۴)، غروب بتها (فلسفیدن با پتک)، مترجم: داریوش آشوری، آگه، تهران.
   نیچه، فردریش (۱۳۹۵)، تبارشناسی اخلاق، مترجم: داریوش آشوری، آگه، تهران.
   هایدگر، مارتین (۱۳۹۳)، نیچه (جلد دوم)، مترجم: ایرج قانونی، آگاه، تهران.
       هنریش، دیتر (۱۳۸۲)، تبیین کانت از داوری زیباشناختی، مترجم: مجید ابوالقاسم‌ زاده، زیباشناخت،شماره ۹، صص ۱۴۰- ۱۲۳.
 
Townsend, Dabney (1987), From Shaftesbury to Kant: the development of the    concept of aesthetic experience, Journal of the History of Ideas, No. 48, pp.287-305.‏
Kieran, Matthew (2005), Revealing Art, Routledge, London & New York.
Kreitman, N (2006), The varieties of aesthetic Disinterestedness, Contemporary Aesthetics, No.4, https://contempaesthetics.org/newvolume/page/article.php?article ID =390 ,(date of access: 2017. 1. 30)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Journal of Fine Arts: Visual Arts
Volume 24, Issue 3
October 2019
Pages 5-16

Files

Share

How to cite

Statistics