Photography and Politics in Pre-Revolutionary Iran: The Battle over Iran’s Image

Document Type : Research Paper

Author

 Assistant Professor, Department of Visual Communications and Photography, School of Visual Arts, College of Fine Arts, University

Abstract

 The purpose of this study is to investigate the role and the
contribution of photography in socio-political events in the
decades leading up to the revolution of 1979. Photography
has always been used by political actors in their pursuit for
power since it is an ideal tool of mass communication. The
close relationship between photography and reality, gives
it a unique persuasive power as the most realistic form of
representation. This makes photograph an inimitable tool for
conveying political messages or promoting specific ideas in
the society. Although the programmed use of photography
can promote the ideology of the ruling party, the critics
and opponents of the status quo can also use it as a tool for
political resistance. In other words, the study attempts to
demonstrate how the political struggle for power resonated
in disputes about the changing meaning of photography in
Iran during the Pahlavi era. By focusing on pre-revolution
political discourses in Iran, the paper tries to indicate how
photography can become a political action beyond artistic
activity. The fall of the Qajar dynasty, as well as global
changes such as Marxist revolutions and anti-imperialist
movements in third-world nations, prepared the door for
new political discourses in Iran. Reza Shah's ascension to
power as the founder of the Pahlavi dynasty spurred the
emergence of political discourses, particularly Pahlavism.
Pahlavism was indeed a mixture of nationalism, archaism
blended with western-oriented policies. With the growing
demand for change, however, Iran's political scene was
split into two main rival groups: revolutionaries, mostly the
left-minded Marxist-inspired forces, and pro-Pahlavists,
also known as regime loyalists. Meanwhile, the rise of
the middle class, along with the need for a modern state to
deploy mass media for propaganda, thrust photography into
the spotlight. The social necessity of photography gradually
gave way to an expressive form of a representation. Thus,
the competing, rival political forces began to develop their
own version of photography in representing the social
realities. Trying to depict Iran as a progressive, modern
country, the Pahlavist agenda utilized photography to
promote western ideals as well as pre-Islamic icons. The
Pahlavist-inspired photography, which painted an idealized
Iran, portrayed Shah as a great leader and displayed growing
towns, modern-looking Iranians, with no trace of poverty or
inequality. The approach could be named as Idealist realism
represented by, photographs published in newspapers and
magazines, as well as the works by photographers such
as Bruno Barbey and Roloff Beny. On the other hand,
revolutionary groups, notably Marxist-inspired lefties, used
photography to illustrate social disparities and miseries
in order to both question the picture portrayed by the and
agitate the masses. The social documentary proved to be
the best method for them. I this regard, one could refer
to works by photographers such as Kaveh Golestan,
Hengameh Golestan and Nasrollah Kasraian. Parallel to the
political struggle for power, therefore, there was a struggle
over Iran’s image. The study uses the descriptive-analytic
method to build up a socio-political context in which the
concept of photography in Iran was changed. 

Keywords

References

اکبری، محمدعلی و بیگدلو، رضا (1390)، پهلویسم: ایدئولوژی رسمی دولت محمدرضا پهلوی در دهه‌های 1340-1350 شمسی، فصلنامه گنجینه اسناد، شماره 84، صص 25-6.
ادواردز، استیو (1393)، عکاسی، مهران مهاجر، چاپ سوم، تهران: نشر ماهی.
اشرف، احمد و بنوعزیزی، علی (1387)، طبقات اجتماعی، دولت و انقلاب در ایران، سهیلا ترابی فارسانی، چاپ اول، تهران: انتشارات نیلوفر.
بازن، آندره (1382)، سینما چیست؟، محمد شهبا، چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس.
بارت،رولن (1389)، پیام عکس، راز گلستانی‌فرد، چاپ اول، تهران: نشر مرکز.
بحرانی، محمدحسین (1389)، طبقه متوسط و تحولات سیاسی در ایران معاصر (1380=1320) (پژوهشی در گفتمان‌های سیاسی قشرهای میانی ایران)، چاپ دوم، تهران: انتشارات آگاه.
بیت، دیوید (1395)، مفاهیم عکاسی: شرح واژه‌ها و اصطلاحات کلیدی تاریخ و نظریه عکاسی تا به امروز، علیرضا رئیسی و مارال زیاری، چاپ اول، تهران: حرفه نویسنده.
پرایس، دریک (1390)، ناظر و نظارت‌شده: عکاسی این‌جا و آن‌جا در عکاسی: درآمدی انتقادی، گروه مترجمان، چاپ اول، تهران: انتشارات مینوی خرد.
حسینی‌راد، عبدالمجید و خلیلی، مریم (1391)، بررسی نقش جریان های فکری و حکومتی در رویکرد ملی‌گرایانه نقاشی نوگرای ایران در دوران پهلوی، فصلنامه هنرهای تجسمی، شماره 49، صص 17-5.
خدادادی مترجم‌زاده، محمد (1393)، کارکردهای فرهنگی-هنری عکاسی در ایران (1380-1320 خورشیدی)، چاپ اول، انتشارات مرکب سفید، تهران.
خدادادی مترجم‌زاده، محمد (1393)، هم‌ارزی شیوه‌های تجسمی (نقاشی، گرافیک و عکاسی) در ایران در گذری ۵۰ ساله، فصلنامه حرفه: هنرمند، شماره 53، صص 13-6.
رامامورتی، آناندی (1390)، وهم‌ها و نمایش‌ها: عکاسی و فرهنگ کالایی، در عکاسی: درآمدی انتقادی، ‌‌‌ گروه مترجمان، چاپ اول، تهران: انتشارات مینوی خرد.
زین‌الصالحین، حسن و فاضلی، نعمت‌الله (1394)، سیاست و بازنمایی (بررسی نقش ایدئولوژیک دوربین عکاسی و عکس در دوره پهلوی)، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی، دوره دوم، شماره 3، صص 79-92.
زین‌الصالحین، حسن و فاضلی، نعمت‌الله (1396)، عکس، گفتمان، فرهنگ: تحلیل تاریخی کارکردهای گفتمانی عکس در ایران، رسانه و فرهنگ، سال هفتم، شماره اول، صص 19-47.
سونتاگ، سوزان (1390)، درباره‌ی عکاسی، نگین شیدوَش، چاپ اول، تهران: انتشارات حرفه:نویسنده.
شیخ، رضا (1384)، ظهور شهروند شاهوار: صد سال اول عکاسی چهره در ایران (1850-1950)، عکسنامه، سال پنجم، شماره 19، صص 4-27.
عباسی، اسماعیل (1371)، فهرست کتاب‌های عکاسی، عکس، سال ششم، شماره 7، صص 54-50
عکس (1365)، شماره اول، سال اول، بهمن و اسفند 1365. لیستر، مارتین (1390)، عکاسی در عصر تصویرپردازی الکترونیک در در عکاسی: درآمدی انتقادی، گروه مترجمان، چاپ اول، تهران: انتشارات مینوی خرد.
مریدی، محمدرضا (1395)، کشمکش‌های گفتمانی رئالیسم و ایده‌آلیسم در نقاشی ایران معاصر: طرح رویکردی برای مطالعه تاریخ اجتماعی هنر ایران، دوفصلنامه جامعه‌شناسی هنر و ادبیات، دوره هشتم، شماره 2، صص 112-81.
مریدی، محمدرضا و تقی‌زادگان، معصومه (1391)، گفتمان‌های هنر ملی در ایران، مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره 29، صص 156-139.
نواختی مقدم، امین و نوریان اصل، حامد (1388)، مبانی ایدئولوژیک سیاست‌های فرهنگی رژیم پهلوی، فصلنامه مطالعات انقلابی اسلامی، سال ششم، شماره 19، صص 130-115.
هالند، پاتریشیا (1390)، «خوشا نگریستن به...»: عکس‌های شخصی و عکاسی عامه‌پسند، در عکاسی: درآمدی انتقادی، گروه مترجمان، چاپ اول، تهران: انتشارات مینوی خرد.
Daguerre, L. J. M. 1980. “Daguerreotype”, In Classic Essays on Photography, edited by Alan Trachtenberg, 11-13, New Haven: Leet’s Island Books.
Freund, G. (1980), Photography & Society, David R Godine Pub, the University of Michigan.
Kantz, D.L. 2014. “Politics and Photography in Apartheid South Africa.”, History of Photography 32 (4): 290-300.
Petterson, Mikael. 2011. “Depictive Traces: On the Phenomenology of Photography.”, The Journal of Aesthetics and Art Criticism 69 (2): 185-196.
Warner Marien, Mary (2010), Photography: A Cultural History, 3rd edition, Pearson.
Ziarek, Krysztof. 2002. “Art, Power and Politics: Heidegger on Machenschaft and Poiesis.”, contretemps 3 (July): 175-186.
Journal of Fine Arts: Visual Arts
Volume 27, Issue 2
August 2022
Pages 115-123

Files

Share

How to cite

Statistics