Intercultural adaptation in the two illustrated versions of the story of Heftavad and Kerm, using Gerard Genett's theory of Transtexualite

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Student in Islamic Art, Department of Islamic Art, Faculty of Industrial Arts, Tabriz University of Islamic Art, Tabriz, Iran

2 Associate Professor, Department of French and Latin Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

Abstract

The painting of Haftavad and Karam, as a work by Reza Heravi, is a manifestation of Indian art in the context of Iranian art. This work is taken from the painting of Dost Mohammad, a prominent Safavid painter, and is kept in Jahangir's album. The issue is the reason for the re-creation and adaptation of Dost Mohammad's work by a person named Reza Heravi in the Indian court. This research tries to answer two questions: In this process of derivation, what sign systems have been changed or removed that have led to a change of meaning? And what are the differences between these two paintings? The purpose is to achieve and identify the type of changes in Reza Heravi's text. So far, no research has been done on Reza Heravi's adaptations. This research is descriptive-analytical and comparative and examines the two drawings considered by two artists by Gerard Gennet's transtexualite method. Based on the results obtained and using symbolic systems, in the paintings of Reza Heravi, Jahangir and Ardeshir, the Sassanid king is also in opposition. However, due to Dost Mohammad, Haftavad and Ardeshir are facing each other Therefore, in this transtexuality due to the change and change of sign systems in Reza Heravi's painting, the meaning has been completely replaced by the dominant type of transformation. Adaptation and derivation in an intercultural-linguistic and transnational study takes place following the connection between cultures and between two different societies. In these intercultural derivation, the differences and similarities between the two works of Indian and Iranian society were studiedThis article, after examining three stages of the body of studies, found that the hypertextuality by Reza Heravi with the dominant type of permutation is related to the work of Dost Mohammad. This transtexualite, by changing some of the sign systems in the adapted work, has created a huge transformation in the second hypertextuality. Most of these changes are related to the replacement of important fictional and pictorial characters in the plurals of Dost Mohammad and Reza Heravi, because after the exchange of the statues of Ardeshir and Haftavad with Jahangir and Ardeshir, the meaning has changed in general due to adaptation. The new meaning is that Ardashir is condemning the Seventy in the first painting, but as a result of the adaptation, Ardashir is reproaching the universal. It can be said; This change of meaning is due to Heravi's adaptation of the signs mentioned earlier; It is purposeful, and the painter humorously condemns the universal forms of extremism in wine and opium, and chooses as a counselor who was once the powerful ruler of Iran in the Sassanid era Therefore, it can be concluded that the political approach also dominates this work and the image, despite its appearance, is king (Jahangir) centered and is a kind of propaganda discourse in the work. As a result, Reza Heravi's adaptation, both in terms of changes and in terms of the structural view of transcripts, has led to a quantitative and qualitative change in her prefaces.

Keywords

Main Subjects


اینجوی شیرازی، جمال‌الدین حسین بن فخرالدین حسن، (۱۰۱۷ه.ق)، فرهنگ جهانگیری، کتابخانه مجلس شورای ملی.
جهانگیر گورکانی، نورالدین محمد، (۱۳۵۹)، جهانگیرنامه/ توزوک جهانگیری، به کوشش محمد هاشم، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
حقایق، آذین؛ شایسته‌فر، مهناز؛ سجودی، فرزان، (۱۳۹۹)، خوانشی نشانه شناختی از یک رویای شاهانه، نشریه هنرهای زیبا - هنرهای تجسمی دوره 25، شماره 4، ۵۶-۴۷.
حقیقت‌جو، لیلا، (۱۳۹۰)، پژوهشی در آثار آقا رضا جهانگیری- نگارگر ایرانی دربار جهانگیرشاه بابری، نشریه هنرهای زیبا - هنرهای تجسمی شماره 4۸، ۳۸-۲۹.
شوالیه، ژان؛ گربران، آلن، (۱۳۷۹)، فرهنگ نمادها، ترجمه سودابه فضایلی، جلد اول تا پنجم، چاپ اول، انتشارات: جیحون.
عادل‌زاده، پروانه؛ پاشایی فخری، کامران، (۱۳۹۴)، بررسی انار در اساطیر و بازتاب آن در ادب فارسی، سبک شناسی نظم و نثر فارسی(بهار ادب)، سال هشتم، شماره ۲۷، ۳۷۴- ۳۶۱.
فردوسی، ابوالقاسم، (1379)، شاهنامه، چاپ 6، تهران: نشر قطره.
قاسمی، علیرضا؛ کاسی، فاطمه، (۱۳۹۶)، خوانش داستان هفتواد از دید تاریخگرایی نوین و تحلیل گفتمان، فصلنامه پژوهشهای ادبی سال 14 ، شماره 56، ۸۳-۵۳.
قریب، قاسم، (۱۳۹۷)، عوامل موثر بر روابط صفویان با گورکانیان، فصلنامه تاریخ روابط خارجی، سال ۱۹، شماره ۷۴، ۴۹-۲۱.
محمدی، محتشم؛ بازیاری، ایوب؛ رئیسی، مهوش، (۱۳۹۴)، شاهنامه فردوسی پیش متن شاهنامه شاه طهماسبی " با تاکید بر نگاره های داستان رستم و سهراب "، هشتمین همایش پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، ۲۷۲-۲۵۷.
مشکور، محمدجواد، (۱۳۶۹)، کارنامه اردشیر بابکان، چاپ اول، ناشر: دنیای کتاب.
نامور‌مطلق، بهمن، (۱۳۸۶)، ترامتنیت مطالعه روابط یک متن با دیگر متن‌ها، پژوهشنامه علوم انسانی، شماره ۵۶، ۹۸-۸۳.
نامورمطلق، بهمن، (۱۳۹۴)، درآمدی بر بینامتنیت،چاپ دوم، تهران: انتشارات سخن.
نامورمطلق، بهمن، (۱۳۹9)، تراروایت، روابط بیش‌متنی روایت‌ها، چاپ اول، تهران: انتشارات سخن.
نامورمطلق، بهمن؛ کنگرانی، منیژه، (۱۳۸۸)، از تحلیل بینامتنی تا تحلیل بینا گفتمانی، پژوهشنامه فرهنگستان هنر، سال سوم، شماره ۱۲، ۹۴-۷۳.
نجمی، شمس‌الدین، (۱۳۹۳)، اسطورۀ هفتواد، پژوهشنامه تاریخ- سال نهم- شماره سی و ششم، ۱۷۲-۱۵۷.
نوروزی، نسترن؛ نامورمطلق، بهمن، (1397)، خوانش بیش‌متنی چهار اثر برگزیده تصویرسازی کلودیا پالماروسی با پیش‌متن‌هایی از نقاشی ایرانی، نشریه هنرهای زیبا، دوره 23، شماره 1، 16-5.
نوروزی، نسترن؛ موسوی‌لر، اشرف‌السادات؛ دانشگر، فهیمه، (۱۳۹۶)، بازخوانی بیناگفتمانی نقاشی، و سه اقتباس معاصر آن «حکایت یوسف و زلیخا»، فصلنامه علمی مطالعات فرهنگ ارتباطات، سال بیستم، شماره چهل و هشتم، ۲۹۶- ۲۶۵.
Dahiya, Sumitra, (2020), An Appeal of Adaptation in Postmodern Age: A Brief Introduction to Linda Hutcheon's A Theory of Adaptation, Vol. 20:10.
Genette, Gerard, (1982), Palimpsestes, la literature au second degre,paris: seuil.
Hutcheon, Linda, (2006), A Theory of Adaptation, Britain: Published by Routledge.
P. Soucek, Priscilla, (1987), Muqarnas, Published by: BRILL, Vol. 4 (1987), pp. 166-181.
Simpson, Marianna Shreve, (1997), Sultan’s Ibrahim Mirza’s haft awrang, published by Yale university press, New Haven and London, Smithsonian Institution.
www.agakhanmuseum.org