1
دانشیار گروه نقاشی، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران
2
گروه نقاشی، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
10.22059/jfava.2024.361219.667137
چکیده
تغییر مفهوم هویت در دهه‌های اخیر از طریق پروژه جهانی‌سازی، همزمان با گسترش ارتباطات در شبکه‌های اجتماعی، مردمان جوامع مختلف را با وجود تنوع فرهنگی، به نوعی استانداردسازی سبک زندگی سوق داده و باعث شده از این طریق تکثر هویتی خود را از دست بدهند. این پژوهش تلاش دارد تا با تکیه بر روش نشانه‌شناسی به وضعیت نشانه-های هویت ایرانی-اسلامی در دو سطح هویت فروملی (قومی) و فراملی (جهانی‌سازی) در برخی آثار هنری آنه‌محمد تاتاری و رابعه باغشنی به این سوال بپردازد که «چگونه می‌توان نشانه‌های هویت ایرانی در آثار هنرمندان قائل به جهانی‌سازی را با نقاشی هنرمندان قائل به جهان‌محلی‌گرایی مورد مقایسه و تحلیل قرار داد؟». فرضیه اصلی این پژوهش، احتمال می دهد هر دو دسته از نقاشان از نشانگان هویت ایرانی در آثار خود استفاده کرده باشند. یافته‌های این پژوهش بیان می‌دارد که باغشنی در آثار خود با تمرکز بر نشانه‌های هویت ملی و هویت جهانی‌شده، اصل را بر نشانه‌های هویت جهانی قرار می‌دهد. در مقابل، تاتاری در آثار خود با تمرکز بر نشانه‌های فروملی و فراملی، اصل را بر نشانه‌های هویت قوم ترکمن و معرفی آن به جهانیان می‌گذارد. این پژوهش از مسیر روش کتابخانه‌ای-اسنادی (آثار نقاشان) انجام شده و بر اساس اصول روش توصیفی-تحلیلی تنظیم گردیده است.
)