زمان اصیل و اثر آن بر درک لذت ناشی از کنش محصول

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیات علمی دانشگاه الزهرا

2 طراحی صنعتی، هنر، سمنان، سمنان، ایران

10.22059/jfava.2024.365008.667182

چکیده

لذت، احساسی است، ناشی از یک تجربه حسی مثبت. استمرار لذت و تجربه عملکردی لذت‌بخش استفاده‌کننده، در طول چرخه عمر استفاده از محصول، برای طراحان حائز اهمیت است؛ چرا که سبب ایجاد پیوندی فرامادی بین کاربر و محصول طراحی شده می‌شود. زمان در این فرایند نقشی محوری دارد که همواره مورد توجه اندیشمندان بوده است. در این پژوهش با اتخاذ تعریف زمان اصیل و زمانمندی از دو فیلسوف شهیر قرن بیستم، برگسون و هایدگر، به بررسی اثر زمان بر تجربه و درک لذت ناشی از کنش محصول از سوی کاربر می‌پردازیم. پژوهش به روش توصیفی و با رویکرد کیفی صورت گرفته است. پس از بررسی مطالعات انجام شده در سه حوزه زمان، نیاز و تجربه لذت به روش مطالعات اسنادی، سه نمونه از محصولات موفق طراحی شده از منظر همسویی با زمان ورای تعریف خطی آن، مطالعه شدند. نتایج حاکی از آن است که چنانچه طرح محصول، با تفکر طراحی مناسبی هدایت شود و این اندیشه در جوهره طرح انعکاس یابد به خواست جوهر اصیل استفاده‌کننده (و به تعبیر فلسفه، دازاین یا موجود متفکر) نزدیک شده و تجربه زمان اصیل را برای مخاطب خود، فارغ از زمان هندسی و فیزیکی فراهم می‌کند تا در جهت معنا دادن به زندگی خود حرکت کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات