از مهمترین شاخصههای هنر پاپ رویکرد انتقادی آن نسبت به زیباییشناسی ایدئالیستی است؛ علاوه بر این برخی نشانهها حاکی از آناند که میتوان بین این جریان هنری و مکتب فلسفی پراگماتیسم قایل به نسبتهایی بود. با توجه به اینکه پراگماتیسم به دنبال پیامدهای عملی امور است و معیار ارزیابی را وابسته به نتایج میداند، به نظر میرسد که بتوان آن را با خصوصیتهای کارکردی هنر پاپ درنسبت دانست. پژوهش حاضر در هدف به دنبال شناخت و تحلیل نسبتهای میان هنر پاپ و پراگماتیسم است؛ بر این اساس دادههای ضروری به روش اسنادی گردآوری شدهاند که در نهایت بعد از توصیف به روش کیفی مورد تحلیل قرار میگیرند. تلاش شده است تا در تحلیل دادهها، میان شاخصههای پراگماتیسم و هنر پاپ مطابقت صورت گیرد. براساس نتایج میتوان چنین اذعان داشت که هنر پاپ به عنوان یکی از مهمترین جریانهای هنری نیمه دوم سده بیستم علاوه بر مبانی نظری، از سیر ایدهپردازی و انتخاب موضوع تا نوع متریال و کیفیات فرمی و اجرایی آثار در نسبتی مشخص با اندیشه پراگماتیستی است. نکتهی دیگر اینکه با توجه به نظریهی هنر پراگماتیستی و تاثیرپذیری هنر پاپ از آن، همزمان نقد هنر هم از نقد ارزشی و داورانه گذر کرده و رویهای نسبیتگرا و توصیفی اتخاذ میکند.
- Alloway, Lawrence (1958). The arts and the mass media. Architectural Design 28.
- Alloway, Lawrence (1969). Popular Culture and Pop Art. published by: Studio International.
- Alloway, Lawrence (1974). American Pop Art. Published: Macmillan Pub Co.
- Dewey, John (1929). Experience and Nature. Chicago: London, Open Court. Publishing Company.
- Dewey, John (1958). Art as Experience. Capricorn Books, New York.
- Haack, Susan., & Lane, Robert (2006). Pragmatism old & new: selected writings. Amherst, NY: Prometheus Books.
- Harrison, Sylvia (2003). Pop Art and the Origins of Post-modernism. Published by Cambridge University. - Hildebrand, D.L (2008). Dewey: A Beginner’s Guide. Oxford: Oneworld.
- McDermid, Douglas (2021). Pragmatism. The Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002, https://iep.utm.edu/, 2021.
- Peirce, C.S (1999). The Essential Peirce. (two volumes edited by the Peirce Edition Project), Bloomington: Indiana University Press.
Putnam, Hilary (1994). Pragmatism and Moral Objectivity, in Words and Life. Cambridge, Harvard University Press. - Putnam, Hilary (2004). Ethics without Ontology. Cambridge MA: Harvard University Press.
- Rose, Barbara (1967). The Value of Didactic Art. Artforum, )5(8, 32-36.
- Rose, Barbara (1969). Problems of Criticism V: The Politics of Art, Part II. Artforum, )7(5, 44-49.
- Rose, Barbara (1988). Autocritique; Essays on Art and Anti-Art 1963-1987. Published by Weidenfeld & Nicolson, New York.
جهانگرد, علی اکبر. (1403). تبیین نسبت و همسویی هنر پاپ و پراگماتیسم/. نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی, 29(2), 99-109. doi: 10.22059/jfava.2024.364780.667177
MLA
علی اکبر جهانگرد. "تبیین نسبت و همسویی هنر پاپ و پراگماتیسم/", نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی, 29, 2, 1403, 99-109. doi: 10.22059/jfava.2024.364780.667177
HARVARD
جهانگرد, علی اکبر. (1403). 'تبیین نسبت و همسویی هنر پاپ و پراگماتیسم/', نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی, 29(2), pp. 99-109. doi: 10.22059/jfava.2024.364780.667177
VANCOUVER
جهانگرد, علی اکبر. تبیین نسبت و همسویی هنر پاپ و پراگماتیسم/. نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی, 1403; 29(2): 99-109. doi: 10.22059/jfava.2024.364780.667177