کتاب «هزار و یکشب» عبد اللطیف طسوجی یا «هزار افسان» از متون کهن پهلوی است که پس از اسلام به عربی ترجمه و با افزودن افسانههایی به آن، با نام عربی «الف لیله و لیله» شناخته شد. این کتاب توسط ابوالحسن غفاری ملقب به (صنیع الملک) تصویرگری شدهاست. کتاب هم در روایت داستانی و هم در تصویرگریها دربرگیرنده ویژگیهای نمادین در بافت روایتهاست.
پژوهش پیشرو با کاربست روش آیکونوگرافی در یک تحقیق توصیفی- تحلیلی به بررسی ویژگیهای ظاهری و فراواقعی دیوها در داستانهای هزار و یکشب و میزان وفاداری تصویرگر کتاب به متن میپردازد. در این راستا پس از شناسایی ویژگیهای ظاهری و فراواقعی دیوها در نمونه های تصویری و داستانی به تطبیق و دسته بندی آنها خواهیم پرداخت؛ سپس ارتباط بیانی میان ویژگیهای فراواقعی دیوها و خصوصیات رفتاری دیوها را در چهارچوب مبانی نظری تحقیق بررسی کنیم. همچنین برآنیم تا با استناد به شواهد تصویری و کلامی به ارزشگذاری (مثبت و منفی) دیو بر اساس شناسایی نمادین آنها بپردازیم. نتایج تحقیق نشان میدهد؛ دیو،غول،عفریت و اجنه و پریان همه از یک خانواده محسوب میشوند و بنا بر موقعیتهای مختلف جایگاه آنها تغییر میکند. ظاهر این موجودات در هیچ روایتی ویژگیهای یکسان ندارد؛ این موجودات افسانهای قابلیت تغییر چهره دارند.