قالی صناعتی است که در ایران از قدیم به عنوان کف پوش بیشترین مقوله کاربرد این هنر را به خود اختصاص می‌داد و تقریباً در ریشه‌یابی عمر آن اکثر محققین، آغاز فرشبافی و قدمت قدیمی‌ترین نمونه‌ها را از ایران می‌دانند. در دنیا نیز به عنوان کف‌پوش به مردم معرفی گردید و درغرب به سبب جنبه هنری اغلب به عنوان کار هنری در نظر گرفته می‌شد. از آنجا که به گفت? عموم محققین مهد این هنر در شرق می‌باشد، لذا بعد از معرفی و شناخت قالی درجهان پایة نامگذاری آنها به عنوان قالی‌های شرقی، اساس تالیفات و تحقیقات سایر علاقمندان گردید. زمان صفویه به واسطة بافت قالی‌هایی از این زمان که به دست ما رسیده، یکی از مهمترین ادوار تاریخ قالیبافی ایرانی است. در مرور قالیبافی این دوران با نام‌های ویژه‌ای نیز روبرو می‌شویم که بر مجموعة برخی قالی‌ها اطلاق می‌شود. هر چند این اسامی ایرانی نیستند ولی خصوصیات ویژة قالی‌ها برای محققین فرش‌های ایرانی شبهه ای باقی نمی‌گذارند که منشاء بافت و تولید آنها ایران است. در مقالة حاضر دلایل این نامگذاری با رویکرد شناسایی هویت قالی‌های ایرانی بررسی شده است.
)
