گره چینی، هنر ایرانی در رده تزئینات هندسی قرار دارد. نظم ساختارهای هندسیای که با نظام مشخصی تکرار میشوند؛ بازآفرینی مداومِ متشابه، ولی نه همسانِ الگوهای خاصِ تزییناتی در هنر گره چینی، چشم را مینوازند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه تزئینات گره چینی به کار رفته در محله خانه بر ماسوله تدوین گشته است. طرح گره چینی مشتمل بر کتیبهها و حاشیههای آن در محله خانهبر ماسوله، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش در این تحقیق بر مبنای مطالعات میدانی و با حضور عینی در محل و مشاهده مستقیم از بناها و تزئینات و تصویربرداری از آنها و در نهایت تبدیل تصاویر به فایلهای اتوکدی با مقیاس جهت تحلیلهای بعدی بوده است. تحقیق در پی یافتن الگوهای حاکم بر نظام تزییناتی گرهچینیها در محله خانهبر ماسوله بوده است. نتایج حاکی از تحقیق، نشاندهنده آن است که در محله خانهبر، سی و یک الگوی گرهچینی وجود دارد. گرهچینی عمدتاً در قسمت بازشوها به صورت اُرسی، بَریَه، سر بَریَه و یا پنجرهای تلفیقی استفاده شده است. الگوهای بکار رفته در کتیبهها نیز تنوع بیشتری را نسبت به الگوهای حاشیه داراست.