استحاله مفهوم سوبژکتیو «بازی» در هنرهای تعاملی با تکیه بر آراء گادامر (پیکره مطالعاتی: چیدمان تعاملی Onde-Pixel به اجرا درآمده در پاویلیون یونی کردیت میلان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس دانشگاه الزهرا(س)

2 دانشیار دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

3 دانشگاه الزهرا(س)

چکیده

در طول تاریخ حیات فلسفی هنر، برخی از فیلسوفان نظیر کانت ، شیلر و ویتگنشتاین از تمثیل «بازی» در تبیین دیدگاه‌های فلسفی و زیباشناسانه خود استفاده کرده‌اند؛ اما بیشتر این اندیشمندان بر جنبه سوبژکتیو و ناظر به سوژه تأکید دارند. دراین میان، گادامر کوشید تا جنبۀ مشارکت و درگیری دو طرفه در تجربۀ هنری در یک کل را، با بهره‌گیری از مفهوم «بازی» نشان دهد و از سوی دیگر منظر سوبژکتیو و شناخت‌شناسی مدرن را، در سپهر هنر بزداید. گادامر برای ملموس ساختن ویژگی‌های هستی-شناختی بازی نزد مخاطبان، شاخصه‌های یاد شده را در بستر هنرهای نمایشی مطرح کرده است. پژوهش حاضر با هدف امکان‌سنجی گسترش مفهوم بازی در هنرهای تعاملی، که در آن رابطه مخاطب و اثر، وارد مرز جدیدی از مشارکت می‌شود، شکل گرفته است.
این تحقیق با بهره‌گیری از روش توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای درصدد است تا نظرات هرمنوتیکی گادامر درباره وجه «بازی‌مند» اثر هنری را بر بستر هنرهای تعاملی بگستراند؛ از این‌رو مفاهیم یاد شده را در چیدمان تعاملی Onde Pixel در نمایشگاه سال 2016 میلان، بررسی کرده و به این نتیجه دست یافت، آن‌چه از مفاهیم بازی در اثر هنری در آرای گادامر مشهود است، در بستر مفهومی هنر تعاملی نیز قابل تعمیم است.

کلیدواژه‌ها


احراری، مهدی(1390). بررسی فلسفه بازی در هرمنوتیک گادامر، پایان نامه کارشناسی ارشد فلسفه هنر، گروه فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی
احمدی، بابک(1381). ساختار و هرمنوتیک، چاپ دوم، تهران: انتشارات گام نو.
پین، مایکل(1386). فرهنگ اندیشه انتقادی از روشنگری تا پسامدرنیته، ترجمه پیام یزدانجو، چاپ سوم، تهران: نشرمرکز.
راش، مایکل(1389). رسانه های نوین در قرن بیستم؛ ترجمه­ی بیتا روشنی، تهران: نظر.
کانت، ایمانوئل(1377). نقد قوه حکم. ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
فولکیه، پل(1362). دیالکتیک. ترجمه مصطفی رحیمی، تهران: آگاه.
گادامر، هانس گئورگ(1393). هنر: نماد، بازی، فستیوال، ترجمه عبدالله امینی: اصفهان: پرسش.
گروسین، ریچارد، بولتر، جی دیوید(1388). منطق تحول رسانه ای، ترجمه رحیم قاسمیان، تهران: مهرنیوشا.
ملپاس، جف. دیوی، نیکولاس(1394). گادامر و زیبایی شناسی او. دانشنامه فلسفه استانفورد. ترجمه وحید غلامی پورفرد. تهران: ققنوس.
واینسهایمر، جوئل(1381). هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی، ترجمه مسعود علیا، تهران: انتشارات ققنوس.
ویتگنشتاین، لودویک(1381). پژوهش های فلسفی، با درآمدی از بابک احمدی، ترجمه فریدون فاطمی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.
-Inwood, Micheal, (1999). A Hidegger Dictionary. USA and Massachusettes, Blackwell, pp 166-168.
 -Manovich, Lev(2002). The Language of New Media, Cambridge:MIT press.
-Gadamer, Hans-Georg(1973), The play of art, in: The Relevanca of the Beautiful and other Essays. Trans by Nicolas Walker, Cambrige, Cambrige university Press, PP123-130.
-Grodin, Jean(2001). Play, Festival and Ritual in Gadamer: on the theme of the immemorial in his later works, Trans y: Lawrence K. Schnider. In: Language and Linguisticality Gadamers Hermeneutics. London(Maryland). Lexington Books. pp 43-52
-Paul, C. (2003). Digital Art, Thames & Hudson, London
-Popper,F(2007), From Technological to Virtual Art, MIT Press, Cambrige, MA.
-Castello, Brigid. Edmonds, Ernest(2007). A Study in Play, Pleasure and Interaction Design, Designing Pleasurable Products and Interfaces, August , 91-76 
-www.unicreditgroup.eu/en/press-media/press-releases/2016/onde-pixel---lo-sguardo-di-miguel-chevalier-.html
-Lawn,Chris(2006), Gadamer: a Guidefor the perplexed, London and New York: Continuum.
-Vilhauer, Monica(2010). Gadamer,s Ethics of Play, Hermeneutics and the Other, United Kingdom: Rowman & Littlefield Publishing Group, Inc.
-http://www.miguel-chevalier.com