تحلیل مفهوم هنرمند کنشگر با تکیه بر اندیشۀ هانا آرنت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 ;کارشناس ارشد، پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران

2 استادیار، هیئت علمی، گروه پژوهش هنر، دانشکده علم نظری و مطالعات عالی هنر،دانشگاه هنر، تهران، ایران

3 استاد یار، هیئت علمی، گروه فلسفه هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر، تهران، ایران

چکیده

بررسی نقش هنرمند در زندگی بشری ازآن‌رو که همواره با کلیشه‌های بسیار روبه­رو بوده، موضوعی چالش‌برانگیز است. در این میان کلیشه‌های هنرمندِ نابغه و هنرمند متعهد، با نگاهی تقلیل‌گرا به نقش هنرمند، قدرت اثر هنری در زندگی بشری را نادیده گرفته‌اند؛ این مقاله با تکیه‌بر آرای هانا آرنت به دنبال تحلیل موقعیتی به نام «هنرمندِ کنشگر» و پاسخ به این پرسش است که اثر هنری چگونه بر زندگی بشری تأثیر گذاشته و نقش فعال هنرمند در جامعه چیست؟
در این مقاله با روشی توصیفی و تحلیلی، بر نگاه آرنت به فعالیت کنش تکیه کرده و از رابطۀ آن با داستان‌پردازی، به تحلیل نقش اثر هنری در زندگی بشری پرداخته تا نشان دهیم، هنرمند می‌تواند از طریق اثر هنری، «داستانی» جدید برای هر ابژه در جهان مشترک، طلب ‌کند و دنیایی از «داستان‌ها» را بر روی جهانی از اشیا که در میان ما قرار دارند، بنا ‌کند. در این صورت‌بندی هنرمند کسی است که به خلق داستانی جدید، معناهای قراردادی و تثبیت‌شده را از بین برده و با خلق معناها و روابط جدید میان چیزها، بداهت امر بدیهی را زیر سؤال می‌برد. بدین ترتیب کنشگری هنرمند یعنی به راه­اندازی داستانی جدید در جهان محسوسات از طریق اثر هنری.

کلیدواژه‌ها


اخگر، م. (1395). بازیابی امر محسوس. تهران، بیدگل.
آرنت، ه. (1389). وضع بشر. (م. علیا، مترجم) تهران، ققنوس.
آرنت، ه. (1394). حیات ذهن. (م. علیا، مترجم) تهران، ققنوس.
آرنت، ه. (2016). انسان در عصر ظلمت. (م. خلجی، مترجم).
توانا. بردشا، ل. (1380). فلسفه سیاسی هانا آرنت. (خ. دیهیمی، مترجم) تهران، طرح نو.
جانسون، پ. (1385). فلسفه هانا آرنت. (خ. دیهیمی، مترجم) تهران، طرح نو.
دنتروس، م. (1395). هانا آرنت. (م. خدادادی، مترجم) تهران، ققنوس.
رانسیر، ژ. (1392). پارادوکس‌های هنر سیاسی. (ا. صالحی، مترجم) تهران، بنگاه.
شلکنز، ا. (1398). ایمانوئل کانت. در ا. جوانلی، & ا. مازیار (تدوین)، متفکران بزرگ زیبایی‌شناسی (گ. نریمانی، مترجم، صص85-101). تهران، لگا.
علی حسینی، ع. نجف پور، س. & تدین راد، ع. (1396). روش‌شناسی هانا آرنت در فهم پدیده‌های سیاسی. روش‌شناسی علوم انسانی، صص 163-194.
کانت، ا. (1377). نقد قوه حکم. (ع. رشیدیان، مترجم) تهران، نشر نی.
کریستوا، ژ. (1396). هانا آرنت (زندگی روایت است). (م. پارسا، مترجم) تهران، شوند.
مان، ت. (1378). تونیو کروگر. (ر. سید حسینی، مترجم) تهران، هاشمی.
هایدگر، م. (1394). سرآغاز کار هنری. (پ. ضیاء شهابی، مترجم) تهران، هرمس.
ولف، ج. (1394). ساختار اجتماعی و آفرینش هنری. در ع. رامین، مبانی جامعه‌شناسی هنر (صص 133-187). تهران، نی.
Arendt, H. (1954). Understanding and Politics. Partisan Review, 307-327.
d'Entreves, M. (2019). Hannah Arendt. In The Stanford Encyclopedia of Philosophy.
Metaphysics Research Lab, Stanford University.
Hinchman, L. & Hinchman, S. (1991, summer). Existentialism Politicized: Arendt's Debt to Jaspers. The Review of Politics, 53, 435-468.
Rancière, J. (1995). La Mésentente - Politique et philosophie. Paris: GALILÉE.
Rancière, J. (2000). Le Partage du sensible. Paris: FABRIQUE. Rancière, J. (2008). Le spectateur émancipé Paris: La Fabrique Éditions. Simoniti, V. (2018). Assessing Socially Engaged Art. The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 76(1), 71-82.