صورت فلکی یا هم اختران، گردایه ای از ستارگان است که از دیدگاه زمینی به شکل ویژه ای مانند سازی و نامگذاری شده اند. این بخش از نجوم، از دیرباز برای نشانی دهی و فهم آسان تر ستاره‌شناسی، در ملل مختلف مرسوم بوده است. برای شناخت بهتر و سریع تر و دریافت صحیح اطلاعات در زمینه علم نجوم، تصویرسازی صورفلکی به عنوان شاخه ای از هنرهای تجسمی پدید آمده است. در این نوع از تصویرسازی هنرمند علاوه بر مهارت های تصویرسازی می‌بایست در علم نجوم نیز مطالعاتی داشته باشد.
در این پژوهش، ترجمه یکی از نسخه های فارسی کتاب " صورالکواکب " تالیف دانشمند بزرگ ایرانی، صوفی رازی مورد بررسی قرار می‌گیرد،که به دستورمنوچهرخان حاکم صاحب ذوق مشهد در دوره ی صفوی ( قرن 11 ه . ق ) و با تصویرسازی های ناب استاد "ملک حسین اصفهانی" استنساخ گردیده است. این نسخه دارای 373 صفحه و دست کم 99 نگاره نفیس می‌باشد که اکنون درکتابخانه عمومی نیویورک درمجموعه اسپنسر نگهداری می شود. به نظر می‌رسد باز تولید دست کم دو کتاب علمی الحشایش و صورالکواکب در دوره منوچهرخان حکایت از علاقه همزمان منوچهرخان به علم و هنر باشد. شیوه بررسی نسخه توصیفی-تحلیلی می‌باشد؛ که از طریق مطابقت تصویرسازی‌ها با متن علمی انجام گرفته است.
)