تحلیل پدیدارشناختی واقعیت افزوده به‌مثابۀ رسانه در هنر معاصر (هنر واقعیت افزوده در دوسالانۀ ونیز و استانبول 2011)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشگاه هنر اصفهان

2 دانشیار دانشکدۀ هنرهای تجسمی

3 دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی

چکیده

حوزۀ رسانۀ نوین به گفتمانی اشاره دارد که با تکنولوژی و رسانه‌های معاصر پوشیده شده است. امروزه بسیاری از هنرمندان با تکنولوژی دیجیتال به‌مثابۀ رسانۀ هنری سروکار دارند. واقعیت افزوده، فنّ روی‌هم‌گذاری نگاره‌های کامپیوتری بر نمای زندۀ جهان واقعی است. هنر واقعیت افزوده، به آثار هنری نمایش داده شده در محیط واقعی گفته می‌شود که از واقعیت افزوده به‌مثابۀ رسانۀ هنری استفاده می‌کنند. به دلیل تعاملی‌بودنِ هنر واقعیت افزوده، مخاطب آن به کمک کنش بدنی خود به تجربۀ زیباشناختی می‌پردازد. هدف از این پژوهش، بررسی نقش بدن در تجربۀ هنر واقعیت افزوده است. نمونه‌های مورد مطالعه، برگرفته از آثار هنر واقعیت افزوده در دوسالانه‌های ونیز و استانبول در سال 2011 است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، استفاده از سنجه‌های غیرواکنشی شامل عکس و تصاویر ویدئویی برگرفته از اینترنت است. در این پژوهش با تبیین تمایز میان دو مفهوم تصویر بدن و شاکلۀ بدن نزد موریس مرلوپونتی، مشاهده می‌شود که در هنر واقعیت افزوده با استفاده از شاکلۀ بدنی، عاملیت مخاطب اثر هنری به‌عنوان هستی تن‌یافته افزایش یافته است و التفات سوژۀ متجسد در مقابل رسانه، به شیء افزوده‌شده معطوف می‌شود.
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها


 
پریموزیک، دنیل تامس (1387)، مرلوپونتی، فلسفه و معنا، ترجمۀ محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: نشر مرکز.
پل، کریستین (1387)، «فناوری‌های دیجیتال به‌عنوان یک مدیوم»، ترجمۀ گلاره خوشگذران حقیقی، هنر، شمارۀ 75، 388-415.
پیراوی ونک، مرضیه (1389)، پدیدارشناسی نزد مرلوپونتی، اصفهان: پرسش.
راش، مایکل (1389)، رسانههای نوین در هنر قرن بیستم، ترجمۀ بیتا روشنی، تهران: چاپ و نشر نظر.
کارمن، تیلور (1390)، مرلوپونتی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.
محمدپور، احمد (1392)، روش تحقیق کیفی ضدروش، تهران: جامعه‌شناسان.
ووداف اسمیت، دیوید (1393)، دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد: پدیدارشناسی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.

Azuma, R (1997), a Survey of Augmented Reality, Presence: Teleoperators and Virtual Environments, Vol. 6, No. 4, 355-385.

Geroimenko, V (2012), Augmented Reality Technology and Art: The Analysis and Visualization of Evolving Conceptual Models, 16th IEEE International Conference on Information Visualisation, France, 445 – 453.

Gallagher, Sh (1995), Body Schema and Intentionality, the Body and the Self, Bermúdez, J, Eilan, N& Marcel, A (Eds), MIT Press, Cambridge, 225-242.
Hansen, M (2006), Bodies in Code: Interfaces with Digital Media, Routledge, USA.
Knoblauch, H; Schnettler, B& Raab, J (2012), Methodological Aspects of Interpretive Audiovisual Analysis in Social Research, Video Analysis: Methodology and Methods: Qualitative Audiovisual Data Analysis in Sociology, Knoblauch, H, Schnettler, B, Raab ,J & Soeffner , H (Eds.), Peter Lang GmbH, Frankfurt, 9-26.
Kolstee, Y& Van Eck, W, (2011), The Augmented Van Gogh's: Augmented Reality Experiences for Museum Visitors,10th IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality-Arts, Media, and Humanities, Switzerland, 49 – 52.
Liberati, N (2012), Improving the Embodiment Relations by Means of Phenomenological Analysis on the “Reality” of ARs, 11th IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality-Arts, Media, and Humanities, USA, 13-17.

Paul, C (2002), Renderings of Digital Art, Leonardo, Vol. 35, No. 5, 471–484.

Schubert, C (2012), Video Analysis of Practice and the Practice of Video Analysis, Selecting field and focus in videography, Video Analysis: Methodology and Methods: Qualitative Audiovisual Data Analysis in Sociology, Knoblauch, H, Schnettler, B, Raab ,J & Soeffner , H (Eds.), Peter Lang GmbH, Frankfurt, 115-126.
Shanken, E (2001), Art in the Information Age: Cybernetics, Softwares, Telematics and the Conceptual Contribitions of Art and Technology to Art History and Aesthetic Theory, Department of Art History of Duke University, USA.
Skwarek, M (2014), Augmented Reality Activism, Augmented Reality Art, Geroimenko,V (Ed.), Springer, Frankfurt, 3-29.
Stern, N (2013), Interactive Art and Embodiment: The Implicit Body as Performance, Gylphi Limited, USA.
Thiel, T (2014), Critical Interventions into Canonical Spaces: Augmented Reality at the 2011 Venice and Istanbul Biennials, Augmented Reality Art, Springer, Geroimenko,V (Ed.), Springer, Frankfurt, 31-60.
منابع اینترنتی
Pattu Architecture.”Invisible Istanbul:UrbanDynamics”. (n.d).Retrieved from http://www.pattu.net/project /detail/id/14/ (access date:28/07/2015)